Benedictus (Càntego de San Zacaria)

El Benedictus el xe on càntego scrito in tel primo capitoło del Vanxeło secondo Łuca co el cuàl Xacaria łoda e ringrasia Dio parchè inte ła so fedeltà ga salvà el so popoło. Pa cuesto el xe conosuo come Càntego de Xacaria.

Xacaria scrive el nome de su fioło. Domenico Ghirlandaio. Afresco Capela Tornabuoni, Santa Maria Novela, a Firense.

El càntego (Łuca 1,68-79) xe scrito inte ł'orexenałe in grego come tuto el Vanxeło de Łuca. El so nome el vien da ła prima paroła de ła tradusion latina (Benedictus Dominus, Deus Israel).

El Benedictus xe on càntego vanxełego cantà jornalmente a łe Łodi Matutine, inte ła Łiturxia de łe ore.

Contenuo canbia

El càntego el costituise sostansialmente na łode a Dio inte i confronti de Israel suscitando «in te ła caxa de Davide» on Salvatore (Jexù Cristo).

El paso 1,76-77 xe invese na profesia (Xacaria steso xe dito "profetàr" al prinsipio del càntego) riferito a Joani Batista ciamà «profeta del'Altisimo» parchè narà «pareciare łe vie» al Cristo.

Testo orixenałe canbia

 
Łapide riportante el testo del càntego de Xacaria.
Εὐλογητὸς κύριος ὁ θεὸς τοῦ Ἰσραήλ,
ὅτι ἐπεσκέψατο καὶ ἐποίησεν λύτρωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦ,
καὶ ἤγειρεν κέρας σωτηρίας ἡμῖν
ἐν οἴκῳ Δαυὶδ παιδὸς αὐτοῦ,
καθὼς ἐλάλησεν διὰ στόματος τῶν ἁγίων ἀπ' αἰῶνος προφητῶν αὐτοῦ,
σωτηρίαν ἐξ ἐχθρῶν ἡμῶν καὶ ἐκ χειρὸς πάντων τῶν μισούντων ἡμᾶς·
ποιῆσαι ἔλεος μετὰ τῶν πατέρων ἡμῶν
καὶ μνησθῆναι διαθήκης ἁγίας αὐτοῦ,
ὅρκον ὃν ὤμοσεν πρὸς Ἀβραὰμ τὸν πατέρα ἡμῶν,
τοῦ δοῦναι ἡμῖν ἀφόβως ἐκ χειρὸς ἐχθρῶν ῥυσθέντας
λατρεύειν αὐτῷ ἐν ὁσιότητι καὶ δικαιοσύνῃ
ἐνώπιον αὐτοῦ πάσαις ταῖς ἡμέραις ἡμῶν.
Καὶ σὺ δέ, παιδίον, προφήτης ὑψίστου κληθήσῃ,
προπορεύσῃ γὰρ ἐνώπιον κυρίου ἑτοιμάσαι ὁδοὺς αὐτοῦ,
τοῦ δοῦναι γνῶσιν σωτηρίας τῷ λαῷ αὐτοῦ
ἐν ἀφέσει ἁμαρτιῶν αὐτῶν,
διὰ σπλάγχνα ἐλέους θεοῦ ἡμῶν,
ἐν οἷς ἐπισκέψεται ἡμᾶς ἀνατολὴ ἐξ ὕψους,
ἐπιφᾶναι τοῖς ἐν σκότει καὶ σκιᾷ θανάτου καθημένοις,
τοῦ κατευθῦναι τοὺς πόδας ἡμῶν εἰς ὁδὸν εἰρήνης[1].

Tradusion in vèneto canbia

Benedeto el Signor Dio de Israel;
parchè ga vixità e conpiù ła redension del so popoło;
e ga inalsà pa noaltri on segno de salvesa inte ła caxa de David, so servo,
come gavea anunsià pa boca dei so santi, dei so profeti,
fin dai tenpi antighi; ła salvesa dai nosti nemighi
e da łe man de tuti cuanti a noalti ne odia:
pa esercitar ła so misericordia verso i nostri pari,
e ricordarse de ła so santa aleansa:
giuramento che ga fato a Abramo,
pare nostro, par concéder a noatri,
che sensa timòr, łìbari da łe man de i nostri nemighi,
de servirlo co santità e giustisia,
davanti de Èło, pa tuti dì de ła nostra vita.
E ti, toxeto, te sarè ciamà profeta de ł'Altisimo,
paechè te caminerè davanti a ła fàcia del Signor,
pa pareciarghe łe vie e insegnar al so popoło
a riconosare ła sałute ne ła remision dei sò pecà;
pa łe vìsere de misericordia del nostro Dio,
in vertú de ła cual te ne ghè visità el Sołe sorgente da ł'alto,
pa iłuminar cuèli sentà inte łe tenebre e te ł'ónbra de morte,
pa guidar i nostri pasi inte ła via de ła paxe[2][3].

Notasion canbia

  1. Testo secondo il Novum Testamentum Graece, 28ª edizionebibelwissenschaft.de. entrada il 30 marzo 2019.
  2. Tradusino sensa nesuna convension de scritura
  3. La Sacra Bibbia, Salani Editore, 1991

Altri projèti canbia

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikipedia.org/w/index.php?title=Benedictus_(Càntego_de_San_Zacaria)&oldid=1098932"