Bignàzego

**Bignàzego**
	; ;
Pozision
	45°21′N 11°52′E
Stato	Itàłia
Rejon	Vèneto
Provinsa	provincia de Pàdoa
Capitałe	Albignasego (it)
Popołasion
Totałe	26 890 (2023)
Densità	1 270,79 hab./km²
Zènaro
Demònemo	albignaseghezi ,
Zeografia
Parte de	Union Pratiarcai
Àrea	21,16 km²
Altitùdene	11 m
Rente a	Àbano ; Pàdoa ; Mazerà ; Cazalserugo ; Ponte San Nicołò
Dati istòreghi
Dì festivo	Festa patronałe(3 de lujo)
Patrono	San Tomà
Còdazi de identifegasion
Còdaze postałe	35020
Còdaze de matricołasion	PD
Fuzo oràrio	UTC+1 ; UTC+2
Clasifegasion climàtega	clima subtropegałe ùmido
Prefiso tełefònego	049
ID ISTAT	028003
Còdaze catastałe de Itàlia	A161
Sito web	comune.albignasego.pd.it

Binjàxego el xe on comun de 22 519 aneme inte ła provinsia de Padoa. Ła sitadina ła fa part de l'area metropoitana de ła tacà sità de Padoa; ła xe el segondo comun de ła provinsia par popołasion.

Zeografia

Binjaxego ła se cata inte ła fertiłe area pianexante e rica de cursi de acua a sud de Padoa e a puchi chiometri da i coi Euganei.

Istoria

El teritorio comunałe el xe abità fin dal'era preistòrega. Ojeti chei vegne fora dal'Età del Bronxo i xe stai catai ai inisi del XX sècoło in locałità Mandrioła e oncó i xe conservati al Museo Civico di Padova.

Ła prexensa dei cursi de aqua insiéme a ła fertiłità del teritorio łe ga segurà fin ai tinpi de ła dominasion de Roma na costansa abitativa inte el teritorio bignaxeghexe.

Col'arivo de łe lejon romane in Vèneto ła xona ła xe stada intaresada da ła centuriasion e bonifegada par parmétare un mejor sfrutamento del teren.

Infrà el 49 a.C. e'l 45 a.C. el teritorio de sto comun el xe intrà inte ła sfera aministrativa del municipium roman de Patavium (Pàdova de oncó).

Età de Mexo

El primo documento conosesto inte el cuałe se parla de Bignàxego el xe un diploma del'inperator Berengario I (918) col cuałe vegnéva rebatà el dirito de destinasion de łe dèsime de Villa Albignasega ai Canòneghi del Domo de Padova.^[2]

El steso nome el salta fora in altri documinti del steso xenare, mentre ghe catémo un difarénte inte na "stima" papałe del 1297, indove ła vegne mensonada ła parocia sitadina come San Tomà de Bignasico'.^[3]

I Obizzi

Dal XV sècoło Binjàxego łe łiga ła sua istoria a ła fameja dei Obizzi, orixenaria de Łuca co desendénse in difarénti sità del séntro-nord Itałia, infrà łe cuałi anca Pàdova.