Cieza de San Geremìa

	Ceza de San Geremia
Epònemo	Geremia (it) e Lusia de Siracuza
Dati
Sorte	Céxa
Architeto	Carlo Corbellini (it)
Costrusion	1753; 1292; sèculo XI
Dedicà a	Geremia (it)
Caraterìsteghe
Stiłe architetònego	architettura neoclassica italiana (it)
Materiałe	cuareło
Canpaniłe
Pozision
	Venesia
Pozision	Canarejo
	45°26′33.54″N 12°19′31.19″E
Atività
Diòseze	Patriarcàdo de Venesia
Rełijon	Catołega
Ligo web	santuariodilucia.it

Ła cieza de San Geremia ła se cata a Venesia inte'l sestièr de Canaregio. El ze un inportante edifisio de culto, che'l custodise nùmaroze òpare d'arte e i resti mortaŀi de Santa Łusìa da Siracuza, a ła cuała ła ghe ze stàda anca dedicada.

Storia

Ła Cieza ła ze stà costruìa inte'l XI secoło, par po' èsar pì volte recostruìa. Dezà inte'l 1206, ła ospitava łe spogie mortałe de S. Magno, vescovo de Oderso ed Eraclea, moristo inte'l 670. Cua in efeti el gavea trovà salvanèła, int'el tentadivo de scanpàr dai Łongobardi.

Ła prima recostrusion ła se deve a'l doze Sebastiano Ziani: inte'l 1292 A ghe ze stà ła só reconsagrasion.

L'edifisio el ze stà prozetà da Carlo Corbellini inte'l 1753, mentre łe fasàde so'l canpo e so'l Canal de Canarégio el ze de'l 1861, ano inte'l cuało A ze stà finìi i łaóri. El canpanìl de matóni a vista (fursi resałente a'l XII sècolo el prezenta do strete bifore romàneghe a ła baze. Ła prima mesa ła ze stada sełebrà el 27 apriłe 1760. Fin al 1615, davanti a l'altièr de ła Beata Vèrzene de'l Pòpoło A se inbosołava ła confradernita de'l Sufràgio dei Morti.

Da'l Canal Grando A se pol łèzer so ła parede de l'abside de ła Ceza 'sta iscrision:

LUCIA
VERGINE DI SIRACUSA
MARTIRE DI CRISTO
IN QUESTO TEMPIO
RIPOSA
ALL'ITALIA AL MONDO
IMPLORI
LUCE PACE

Descrision

A l'interno de ła Cieza A se pol osarvar de łe paréde un mucio spogie e non de granda noda.

Un mucio beło e prezià ze l'altàr, co'l só prezbiterio, inte'l cuało A se pol amiràr łe statue San Pietro e San Geremia Apostolo datàe 1798 de Pier Antonio Novelli so'l sfóndro l'òpara monocroma a fresco de Agostino Mengozzi Colonna Due Angeli in Atto di Sostenere il Globo" (Do Ànzołi in Ato de Sostenjir el Gałòbo).

Prezévołe l'òpara che ła apare so'l cuarto alter, La vergine assiste all'incoronazione di Venezia fatta dal vescovo S. Magno de Palma il Giovane.

Òpare scultoree de nòda łe ze ła Madonna del Rosario de Giovanni Maria Morlaiter e l'Immacolata de Giovanni Marchiori.

A ł'interno de ła ceza
Agostino Ugolini
Sebastiano Santi
Francesco Maggiotto
Giambattista Mengardi
B. Lucadello
Immacolata de Giovanni Marchiori

El culto de Santa Łusia

Inte ła cieza de San Geremia A ze consarvàe łe spogie mortałe de una infrà łe pì conosùe e veneràe sante de ła cristianità, santa Łusia, vèrzene e martire siracuzana. El łogo el ze meta dei pełegrinagi de fedełi che, da onji banda de'l mondo, i porta ła só venerasión a ła santa.

Ła capèła ndove che A trovemo ł'urna che ła gà drento łe spogie de ła santa ła ze stà costruìa co'l materiàl de ła Ceza paładiana de Santa Łusia desfàda inte'l 1861 par darghe spasio a ła stasion feroviaria che ła conserva ancora ancò el nome. Łe spogie de ła santa łe ze consarvàe inte ła teca atuałe da l'11 de ługio 1863.

Inte'l 1955 l' ałora Patriarca de Venesia Angelo Roncalli, futuro papa Joani XXIII, el fato metér na mascàra d'arzento so'l vólto, par protezarlo da ła pòlvare.

El 7 de ługio 1981, alcuni dełincuenti che i gà trafugà da ła Cieza el corpo de Santa Łusia, co na vera e pròpia asión de rapina a man armàda, domandandoghe na refàda par ła só restitusion. Ła rełìchia ła ze stàda pò recuparada da ła pùa pròpio inte ła nòte de'l 13 de desenbre de'l steso ano, overosìpia inte'l dì cuando che A recore ła festività in onór de ła Santa, sensa che fuse pagàda alguna refàda.

Łe spogie de Santa Łusia che par visisitudine stòreghe ła se cata da tanti secołi a Venesia, łe ze reclamàe fortemente da ła popołasión de Siracuza, sità nadàl de ła santa, parchè ła torna da nòvo a repozàr a l'interno de'l sepolcro da'l cuało łe gera stàe sotràe.