Diałeto labortan
El Labortan (en basco lapurtera) l'è un diałeto basco parlà inte ła rejon de Lapurdi (ecesion fata par Uztaritze e Lekuine, ndo se parla baso navarexe) e in na picoła porsion de ła Navara (Urdazubi e Zugarramurdi).
El se divide in do sotodiałeti:
- Behe Berea (propio), co łe varianti de Sara (el 90 % de la popołasion[1]), Ainhoa (65 %) e Donibane Lohitzune (44 %)
- 'Nahasi (ibrido), a Arrangoitze e Zugarramurdi.
En ła clasificasion diałetałe proposta da Koldo Zuazo, i diałeti labortan e baso navarexe i forma un soło grupo: el cosita ciamà diałeto navaro-labortan.
A i inisi de ła łeteratura basca, sto diałeto el vegnéa uxà come łéngua łeteraria (Pedro de Axular, Joannes Leizarraga), fin a quando l'è stà rinpiasà da altre varianti e, dal 1968, nonostante l'opoxision de diversi autori, da l'euskara batua (el basco unificà).
Tipi de labortan
canbia- Labortan clasico (Lapurtera klasikoa): el se parlava in tel XVII secoło. L'è stà uxà, tra i altri, da i scritori baschi Joanes Leizarragak e Pedro Axularrek.
- Navaro-labortan (Gaur egungo nafar-lapurtera).
Caraterìstiche
canbia- L'ablativo plural l'è -etarik (ex. lagunetarik, latzetarik)
- El ga dei propi averbi: ex. nehoiz (inoiz) nehon (inon) nehola (inola)
Varda anca
canbiaRiferimenti
canbia- ↑ Pedro de Yrizar Contribución a la dialectología de la lengua vasca San Sebastián : Caja de Ahorros Provincial de Guipúzcoa, 1981
el detien schemi gràfeghi so
