Difarense intrà łe version de "Alessandro Maganza"

Contenuto cancellato Contenuto aggiunto

In linea

Version de le 10:21, 30 maj 2021

Alessandro Maganza (Vicensa, prima del 1556 – Vicensa, 1632) el ze stà on pitor itałian, esponente del manierismo, membro pì alto de ła fameja de pitori visentina e sitàdin de ła Repùblega de Venèsia.

Biografia

Fioło de Giovanni Battista Maganza, anca eło pitor conosesto e mestro, intrà i altri, de Andrea Vicentino, de sto chive el ze stà fin da zovane avià a l'arte de ła pitura, e dopo trasferesto a ła botega de Giovanni Antonio Fasolo. Morto Fasolo, intel 1572, el se ga trasferesto a Venesia, nando drio el consejo de lìamigo Alessandro Vittoria, indove el ze restà fin al 1576 par inparare tanto łesion da Tintoreto e Veronese.

Tornà a ła sità berega, el gà fondà na fiorente botega insieme a i so cuatro fiołi masci (Giovanni Battista el Zovane, nato intel 1577, Marcantonio, nato intel 1578, Girolamo, nato intel 1586 e Vincenzo, nato intrà el 1586 - 1600). Intel 1584, ghe ze stà afidà l'incarego de decorare ła ceza de l'Ospedałe de San Vałentin senpre a Vicensa.

Dopo na łonga vita pasà a óparare comision inportanti, el ze morto inte ła so Vicensa, oncora drio na granda epidemia de peste del 1630 che ła ghe gà fato morir ben tri fiołi, intel 1632.

Alessandro el ze vegnesto l'artista pì inportante e dotà de ła botega e pena fato łe so prime ópare el gà revełà on concreto eclettismo: l'insegnamento de Tintoreto, filtà da ła mediasion de Palma el Zovane, se conbacia co ełementi del Veronese, catebiłi inte l'aplicasion de note ciare de cołore e inte ła presizasion del disegno.

Inte ła produsion dei primi tri deseni del Siesento se nota sipia inte ła pitura de Alessandro e sipia inte chełe dei fiołi (Giambattista j., Marcantonio, Vincenzo, Girolamo), rente a on progresivo incupimento de l'intonanizasion cromàtega zenerałe, l'inpegno de on łuzentismo grando de basanesco^[1]

Notasion

↑ (IT) La pittura a Vicenza dall'età della Controriforma al Barocco, opuscolo (1993) della dott. Margaret Binotto (già conservatrice della Pinacoteca di Palazzo Chiericati a Vicenza).

Ópare

Vicensa

Prezentasion al Tenpio

Adorasion de ła Vèrzine co i Anzełi

Màdona co el Puteło e cuatro evanzełisti, 1580, Vicensa, Santuario de ła Madona de Monte Berego
Santi Vincenso e Marco che i prezenta ła sità de Vicensa a ła Vèrzene, 1581, Vicensa, Catedrałe
Adorasion de ła Vèrzene co i Anzołi, 1581, Vicensa, Catedrałe
Adorasion dei Maji, 1582, Thiene, cołesion privata Porto Colleoni
San Valentin resana i infermi, 1584-1585, Vicensa, Bazéłega dei Santi Fełise e Fortunà
Pietà e Santi, 1585, Vicensa, Ceza de Santa Croze
Dio Pare, el Cristo morto e Santi, 1586, Vicensa, Ceza de Santa Maria de łe Grasie
Siè tełe par ła capeła del Santisiomo Sacramento, 1587-1589, Vicensa, Catedrałe
- Ultema Sena
- Orasion inte l'orto
- Flagełasion, (desfà intel 1945)
- Jezù prezentà al popoło da Piłato
- Jezù cascà soto ła croze
- Jezù inciodà a ła croze
I cicli de Retrato ałegoreghi dei retori de ła sità, reałizà da ła so botega intà el 1588- 1629 nà perdesto. Se conserva:

[1] (IT) La pittura a Vicenza dall'età della Controriforma al Barocco, opuscolo (1993) della dott. Margaret Binotto (già conservatrice della Pinacoteca di Palazzo Chiericati a Vicenza).

[1]