Difarense intrà łe version de "Dexinensa"

Inteła [[gramàtica]] tradizsionałetradisionałe, se ciama '''dexinenzsa''' ła fin de na [[paroła]]; propiaménte xe qûeła parte de na paroła che ła canbia inteła [[flesion]] ([[conjugazsionconjugasion]] o [[declinasion]]) de un [[verbo]], un [[nome]], un [[agetivo]] e vìa cusì.

Par exenpio, inteła paroła ''magnàvimo'' ła dexinenzsa in senso tradizsionałtradisionał ła xe ''-vimo'', ma ła dexinenzsa in senso moderno ła xe ''-mo'' parché ''-vimo'' no'l xe un [[morfema]].

Par far un altro exenpio, che'l xe clàsico deła [[łéngua vèneta]], inteła fórma interogativa ''màgnito'' ła dexinenzsa in senso tradizsionałtradisionał ła xe ''-ito'', ma ła dexinenzsa in senso moderno ła xe ''-i-'' e no ła se cata mìa intel finał deła paroła.

Łe dexinenzse łe se studia stacàe dal tema. Defati tute łe dexinenzse che łe se poł łigar a on steso tema łe se poł anca łigar a on altro tema de ła stesa coniugazsionconiugasion o declinasion quaxi senzsasensa che łe canbie. Se dixe defati (par exempio) ''i verbi de ła secónda coniugazsionconiugasion'' e voł dir che sti verbi qûi inteła só flesion i ga tuti łe stese dexinenzse, che in sto exempio qûi łe se ciama ''dexinenzse de ła secónda coniugazsionconiugasion''.