Łe parołe "blu" e "blò" łe xé sta te tólte dal corispondénte tèrmene [[łéngua franséxe|franséxe]] '''''bleu''''', na volta dopra cusì come el xé.
Ai antighi Gresi e Romani (i eło ciamava ''κυανός'', ''kyanós'' e ''coeruleos'') el blu a nol ghe piaxéva miga cusì tanto, parché sto qua el gera el cołor dei [[ocio|oci]] dei [[Bàrbari]].<ref name=corier>[http://archiviostorico.corriere.it/2003/agosto/31/Cesare_non_vestiva_blu_moda_co_0_030831070.shtml Cesare non vestiva di blu, moda da barbari]</ref> Col [[cristianéximo]] el blu el xé pasà a sinbołegiar ła [[vèrxene Maria]], dónca el gà tacà a èser poxitivo. Dèso el xé el cołor chel piaxe de più en [[Europa]]<ref name=corier/>, anca se, dal altra parte del mondo, łe parlade dei xóveni [[austrałia]]ni no łe ghe da miga un signifegà bon. En [[natura]] el blu nol cata en maniera sénplexe. Ghe xé ecesion come ła [[giàxena]], chel però el xé, par èser s-ceti, de cołor [[èndego]].
