Difarense intrà łe version de "Manuscrito Encontrado em Accra"

Ł'autór el fa finta de èsar on cèo de vintiùn àni de famégia cristiàn]] ca 'l ga scoltà da póco łe parółe del vècio sàvio (cognoxésto domè cofà ''el Còpto'') e el xe drìo scrìvarle xoxo vanti ca ła çità ła vègna invàxa e desfà da i croxài.</br>El scumìçio del łìbro el ponta asè sora ła magnèra de vìvar condivìxa de tre rełijùni difarènti (el [[Cristianèximo]], ł'[[Islam | Ixlam]] e ł'[[Evraìxmo]]) ca no ła se podarà mìa mai pì catàr ntel mondo fìn ca łe paròłe del Còpto no łe végnarà realtà, e daspò el naradòr el tàca co' ła fòła vera e pròpia: el discorso. El discórso el xe spartìo in tante difarènti dimande ca ła zénte nte ła piaça ła ghe fa al Còpto (pa' exénpio: "Ł'amór no 'l ga gnànca vołésto vardarme, parcòsa xéła sta ròba?" o anca "Còsa xéła ła bełésa?") e a łe só rispòste.</br>El łìbro el tràta de i sentimìnti pì fondi de ł'ànemo omàn, eł'invìta a pensàr e xe tuto traversà da na fiłoxofìa del [[Carpe Diem]].