Difarense intrà łe version de "Capreolus capreolus"

Al '''caoriól''' (o '''cavriol'''; ''Capreolus capreolus'', <small>[[Carl von Linné|L.]]</small> '''1758''') 'lel é an animal mamìfero ungulàto, col pel de color ros o maron, lonc da 90 e 130&nbsp;cm e alt ala spàla fin a 80&nbsp;cm. Al se sposta caminando in serca de mañàr, ma pì bel co i core e i scampa, parké i se móve conco dei bei salti alti e longhi.

== Dove se 'lel càta ==

Se pol trovar libero in tute le zone de montaña, Alpi e Apenini o colina e pedemontana, ma anca in pianura se 'lel tróva an poki de arbusti o siese onde podér scónderse. Spés i va in serca de roba da mañar te i camp e ort coltivà, de nòt o matìna bonora. De dì 'lel é an cin pì difizile catàrlo visìn i paesi, pitòst su la tranquilità de la montagna.

La casa 'lel é sot le règole e te pol copàrne solo poki, se te se bon de corerghe drio, però.

I animaisti no i sarà tant contenti, ma kuel ke presente 'lel è 'n piato tipico de la tradision de [[Belun|Bełun]]

Al dì dopo, la matina bonora te tira fora la mastéla, te cava via točiando co le man i toket de carne, te li struca in visa ke 'lel bute fora al so sangue o 'lel vin ke 'lel à sorbì e te li met in te na supiéra a part. Pò te li čiapa da novo e te li pasa tuti ben in te la farina, ke i se sùghe ben.

Te cava via 'lel ajo da la mastéla ke 'lel pol dar fastidio e i maset de spezie ligade, ke anca kuele le da fastidio dopo.

Co i se a rosolà, pian pianét te bùta inte la teča al točio ke 'lel è restà te la mastéla; no stà butarlo tut al točio, parkè sul fondo de la mastéla 'lel è restà al sangue e an fià de porkerie ke 'lel è mejo no butar dentro. Pitost zonta an fià de vin ros novo e bon, sempre de l steso tipo del kuel ke te a usà prima o, par farlo veñer manco imbriago, an fià de àkua.

Ades te fà bojér e dopo te sbàsa l fogo e te kuerde la teča col kuerčol e lu 'lel a da 'ndar sot al boj, pian pianét par doi ore almanco e ti ogni tant te va a darghe na misiàda proprio parkè no l se tàke sòt. Co manca na meda oréta, pian pianét co 'n skuliér (cučaro) te tira su i toketin de carota, sedano e seola ke no se a spapolà e ti 'nteinte 'n piato, col piròn te li spačiuga par ben e pò te li torna a butàr dentro la teča.

Ormai 'lel è quasi pronto, te a solo da ṡugàr ben al točo e ricordéte ke te dovéa far anca la polenta!