Difarense intrà łe version de "Marco Musuro"

[Revixion njiancora controłà][Revixion njiancora controłà]
Contenuto cancellato Contenuto aggiunto
Riga 20:
Marco Musuro el xe nato a [[Càndia|Candia]] intorno al [[1470]] e el faxeva parte de una dee fameje nobiłi de ‘sta isoła. So pare par che el fusse un tal Ἰωάννης secondo ła sotoscrission del codixe Laur. LVII 5 ma non tuti i studiosi łi xe concordi nel dirlo, in primis M. Sicherl.
Niente savemo deła so educasion da puteo e da ziovine ma xe fato assoda’ che el se gabbia reca’ a [[Firense]] sirca nel [[1486]].
El parla deła so educasion in na łetera scrita tra il 1499 ed il 1502 a [[Ziovanni Gregoropulo]] neła qual el parla revolsendose a se steso: Σὺ δὲ, καλὲ Μάρκε, οἴκοθεν μὲν ἀπεδήμησας ἐν Ἰταλίᾳ παιδευθησόμενος” (trad. E ti, caro Marco, ti xé 'ndà a studiar in Italia dopo de eser andà via de casa), neła stesa el dixe che ła so famegia non ghe xe venìa drio: “ἀπέλιπες μὲν γονέας ἤδη γεγηρακότας”(trad. ti gà lasà i xenitori che i xera xà veci).
A [[Firense]] el ga avùo come maestro [[Giano Lascaris]] e questo invese ło savemo parché Musuro ło ga scrito neła so “Ode a [[Platon]]”( v. 59 Λασκαρέων γενεῆς ἐρικυδέος ἄκρον ἄωτον). Assieme co iu xe stai ałievi a [[Firense]] Michele Trivolis e [[Aristobulo Apostolis]].
Nel [[1492]], dopo che [[Lorenso el Magnifico]] el xera morto, Musuro el se ga spostà a [[Venesia]] dove el ga prinsipià a łavorar insieme co [[Aldo Manuzio]]. Nel [[1495]] el xe ‘ndà da novo a [[Càndia|Candia]] par dopo tornar a [[Venesia]] prima del 14 Setembre del 1497 come savemo da na łetera de Giorgio Gregoropulo al fiol Ziovanni che ła dixe: “ Ἀγαπητέ. ὁ κύριος Μάρκος ὁ Μεσούριος ἐλθὼν αὐτοῦ, φίλει πλεῖστα ὡς τὸν ἴδιον ἑταῖρον”. Dała corispondensa dei Gregoropuli conossemo anca na controversia che ghe xe stada tra el nostro Musuro e el so compagno [[Aristobulo Apostolis]]. Giorgio Gregoropulo scrive ‘sta letera al fio e a Aristobulo dixendoghe che l’igumeno del monastièr de San Demetrio a [[Càndia|Candia]] xera morto el 16 Febraro del 1497:
 
-Ἴσθι καὶ ἕτερον, τὸ ὅτι ὁ ἡγούμενος κεκοίμηται τῇ ις’ τοῦ φεβρουαρίου, καὶ ἠγέρθησαν λύκοι ἵνα ἀρπάσωσι τὸ σὸν μοναστήριον καὶίκαὶ σε ἐξώσωσιν, οἵ εἰσιν ὁ ἱερὸς Θεόδωρος ὁ καὶ ῾Ρακενδύτης σὺν τῷ ἀνεψιῷ αὐτοῦ. [...] Καὶ ὁ ἕτερος ἦν ὁ σκοτενδύτης ὁ Μεσούριος, βοηθείας καὶ συνδρομῆς τοῦ κείνου θείου Μαχροῦ Μουσουραρέονος. Ἀλλ’ οὖν κἀκεῖνος ἐξηγκωνίσθη καὶ ἐστράφη εἰς τὰ ὄπισθεν κατῃσχυμμένος μελαγχολῶν.[...]-
- Trad. Sapi anche n'altra roba: el prior el xe morto el 16 de Febraro, e se gà svegià i lovi par portarte via el to monastero. Li xè Teodoro Racendita col so nevodo. E l'altro Mesuro lo scotendita, giutà e compagnà da quel divin Machro Musurareon. Ma anca queo xe stà costreto a ritirarse in dove che el xera prima, svergognà e tristo. -
 
El dito posto sarìa spetà ora ad Aristobulo ma Giorgio el missiona altri che gheło voleva robar: uno xera Teodoro Racendite (che in grego vol dir “vestio de strasse”) e staltro che el xe ciamà “vestio de tenebra” par esser proprio Marco Musuro col so barba Musurareon. Malgrado łi interessamenti de altri el posto comunque xe ‘ndà a Aristobulo.
Tra el 1497 e ‘l 1499 Musuro ga cołaborà a varie edision, in prevałensa de [[Aldo Manuzio]], ma una anca par do tipografi greghi so compatrioti:
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikipedia.org/wiki/Marco_Musuro"