Stefanija Ivanivna Turkevyč-Lukijanovyč
Stefanija Ivanivna Turkevyč-Lukijanovyč (en ucrain: Стефанія Іванівна Туркевич-Лукіянови; en ruso: Стефания Ивановна Туркевич-Лукиянович, trasl. Stefanija Ivanovna Turkevič-Lukijanovič; Leòpołi, 25 de apriłe 1898 - Cambridge, 8 de apriłe 1977) ła ze stà na conpozidora, pianista e muzicòłoga ucraina.
Nome orizenałe | (uk) Стефанія Іванівна Туркевич-Лукіянович |
---|---|
Biografia | |
Nasimènto | 25 de apriłe del 1898 Leopołi (Ucràina) |
Mòrte | 8 de apriłe del 1977 (78 ani) Cambridge (Inghiltera) |
Dati personałi | |
Formasion | Conservatorio di Leopoli (it) Università de Vienna Università di Leopoli (it) Università Carolina (it) Universität für Musik und darstellende Kunst Wien (it) |
Atività | |
Canpo de laoro | |
Ocupasion | |
Atività | 1920 – |
Inprenditor | Conservatorio di Leopoli (it) |
Instrumento muzicałe | Pianoforte, armonium (it) e arpa (it) |
|
Biografia
canbiaInfansia
canbiaStefania ła ze nasesta Leopołi, ałora inte l'Inpero austro-ungàrego, el 25 de apriłe 1898, int'una fameja de muzeghisti. Só nono de Stefania (Lev Turkevich) e só pare (Ivan Turkevich) i zera preti. Só mare Sofia Kormoshiv (Кормошів) ła jera na pianista che ła ga studià co Karol Mikuli e Vilém Kurz, e che inte ła só cariera ła ga conpanjà ła zòvane Solomija Krušel'nyc'ka[1]. Tuti i menbri de ła fameja i sonava un stromento; Stefania ła sonava el pianoforte, l'arpa e l'armonium. Drioman ła conpozidora ła ga recordà ła só infanaia e el só amor par ła mùzega co 'st'altre parołe[2]:
(VEC)
«Al sentro de tuto ghe zera me mare, che ła sonava un pianoforte maravejozo. Da puteła mi amava asé scoltarla cuando che ła sonava. Ałora A gavemo formà na orchestra da sałon a caza nostra. Sonavimo cusì: pare a'l baso..., me mare a'l piano, Lyonyo (Льоньо) al viołonseło, mi a l'armonium, Marika e Zenko (Марійка і Зенко)... ai viołini. Me pare el ga fondà anca un coro famejar. St'altri ze stà i nostri primi pasi inte'l mondo de ła mùzega. Me pare no'l ga mai łezenà so i schei né catà scuze cuando che se tratava de ła nostra vita muzegałe.»
Studi
canbiaStefania Turkevyč-Lukijanovyč ła ga scumisià i só studi muzegałi co'l conpozidor Vasyl Barvinsky. Da'l 1914 a'l 1916 ła ga studià a Viena da pianista co Vilém Kurz. Daspò ła prima guera mondiałe ła ga seità i studi a l'Univarsidà de Leopołi co Adolf Chybiński, frecuentando anca łe só łesion de teoria de ła mùzega a'l Consarvatorio de Leopołi[2]. Inte'l 1919 ła ga scrivesto ła só prima òpara muzegałe, ła Liturgia (Літургію), che ła ze stà sonà pì volte inte ła catedrałe de San Zorzi a Leopołi[1]. Inte'l 1921 eła ła se ga trasferìo da novo a Viena, ndove ła ga podesto studiar co Guido Adler a l'Univarsidà e co Joseph Marx a l'Univarsidà par ła mùzega e łe intarpretative, andove ła se ga łaureà inte'l 1923 co un diploma da insenjante[1].
Inte'l 1925 ła ga spozà Robert Lisovskyi e ła ga viazà co łu a Berlin, ndove ła cubia ła ga vivesto da'l 1927 a'l 1930. In Zarmània ła ga studià co Arnold Schönberg e Franz Schreker[2]. A ze stà durando 'sto parìodo, inte'l 1927, che ga nasesto só fia Zoya (Зоя)[3].
Inte'l 1930 ła ze ndà a Praga par studiar co Zdeněk Nejedlý a l'Univarsidà Carolina e co Otakar Šín a'l Consarvatorio. Ła ga inprofondìo anca ła conpozision co Vítězslav Novák a l'Academia de mùzega. Inte l'utuno de'l 1933 ła ga tacà insenjar pianoforte e l'è devenjesta conpanjadora a'l Consarvatorio de Praga. Inte'l 1934 ła ga discutesto ła só tezi so'l folclore ucraino inte łe òpare ruse[2], otenjendo el dotorà in muzegołoìa a ła Łibara Univarsidà Ucraina de Praga. Cusìta eła ła ze ła prima dona de ła Gałizia (che ałora ła fazeva parte de ła Połonia) a resever un dotorà de reserca[2].
Tornada a Leopołi, da'l 1934 fin a'l scominsio de ła segonda guera mondiałe ła ga łaorà cofà insenjante de teoria muzegałe e pianoforte al Consarvatorio e ła ze stà menbro de l'Union dei muzeghisti profesionisti ucraini[1].
Segonda guera mondiałe
canbiaInte l'utuno de'l 1939, drio l'ocupasion soviètega de l'Ucraina ocidentałe, ła ze stà inpiegà cofà tutor e primo viołin al Teatro dell'Opera de Leopołi e da'l 1940 al 1941 ła ze stà profasor asosià a'l Consarvatorio. Daspò che'l Consarvatorio el ga sarà drioman a l'ocupasion todesca, ła ga seità insenjar a ła Suoła Statałe de Mùzega. Inte ła verta (primavera) de'l 1944 ła ga łasà Leopołi par Viena[1]. Scanpando da l'ocupasion soviètega, inte'l 1946 ła se ga trasferìo inte l'Austria meridionałe e da łà in Itałia, andove el só segondo marìo, Nartsiz Lukyanovich, el łaorava cofà mèdego a'l comando britànego[4]. A seguito, (łe só òpare ła zera stà bandizàe in Ucraina da l'Union Soviètega.)
Inte'l Renjo Unìo
canbiaInte l'utuno de'l 1946 ła cubia ła se ga trasferìo inte'l Renjo Unìo. I ga vivesto in diverse sità: Brighton (1947–1951), Łondra (1951–1952), Barrow Gurney (visin a Bristol) (1952–1962), Belfast (Irlanda de'l Nord) (1962–1973) e Cambridge (da'l 1973).
Ła ga reprendesto a conponer so'l fenir dei ani '40 e de tanto in tano eła ła sonava el piano in pùblego; in partegołar inte'l 1957 ła ga dazesto int'una serie de conserti inte łe comunidà ucraine d'Inglatera e inte'l 1959 int'un conserto de mùzega par pianoforte a Bristol. Ła zera menbro e ła British Society of Women-Composers and Musicians (che ła ga ezistìo fin al 1972)[1].
Ła só òpara Cuor de Oksanała ze stà sonà inte ła Centennial Concert Hall de Winnipeg (Canada) inte'l 1970, soto ła diresion artìstega de ła soreła Irena Turkevycz-Martynec[5].
Daspò gaver continuà a conponer par tuti i ani '70, Stefania Turkewich ła ga moristo l'8 de apriłe 1977 a Cambridge, in Inglatera.
Òpare
canbiaStefania Turkewich ła ne ga łasà conpozision moderne, ma che łe recorda i canti popołari ucraini cuando che no i ga un carater marcadamente espresionìstego.
Sinfonie e òpare orchestrałe
canbia- Симфонія - Sinfonia n. 1 - 1937
- Симфонія n. 2(a) - Sinfonia n. 2(a) - 1952
- Симфонія n. 2(b) (2-гий варіант) - Sinfonia n. 2(b) (2ª varsion)
- Симфонієта - Sinfonieta - 1956
- Три Симфонічні Ескізи - Tre spegasi sinfòneghi - 1975
- Симфонічна поема - Poema sinfònego «La Vitа»
- Космічна симфонія - Sinfonia spasiałe - 1972
- Сюїта для подвійного струнного оркестру - Suite par dopia orchestra d'archi
- Фентезі для подвійного струнного оркестру - Fantazia par dopia orchestra d'archi
Bałeti
canbia- Руки - Ła toza da łe man pasìe - Bristol, 1957
- Перли - Ła cołana
- Весна (Дитячий балет) - Primavera (Bałeto par putełi) - 1934-35
- Мавка (a) - Mavka, ła anguàna de ła foresta - Belfast, 1964-67
- Мавка (b) - Mavka, ła anguàna de ła foresta (2ª varsion) - Belfast, 1964-67
- Страхопуд - Spauràso - 1976
Òpara łìrega
canbia- Мавка - Mavka (inconpìa), bazà so Ła canson de ła foresta de Lesja Ukrainka
Òpare par l'infansia
canbia- «Цар Ох» або Серце Оксани - Zar Okh o Cuor de Oksana - 1960
- «Куць» - El zòvane diàoło
- «Яринний городчик» - Un orto - 1969
Corale
canbia- Літургія - Łiturzìa - 1919
- Псалом Шептицькому - Salmo a Šeptytsky
- До Бою - Prima de ła bataja
- Триптих - Tritico
- Колискова (А-а, котика нема) - Nina nana (Ah, no ghe ze el gato) - 1946
Mùzega da càmara strumentałe
canbia- Соната для скрипки і фортепіано - Sonada par viołin e pianoforte - 1935
- (a) Cтрунний квартет - Cuarteto d'archi - 1960-1970
- (b) Cтрунний кварітето - Cuarteto d'archi (2ª varsion) - 1960-1970
- Тріо для скрипки, альта і віолончела - Trio par viołin, vioła e viołonseło - 1960-1970
- Квінтет для двох скрипок, альта, віолончела фортепіано - Cuinteto par do viołini, vioła, viołonseło e pianoforte - 1960-1970
- Тріо для флефти - Trio par fià (flauto, clarineto e fagoto) - 1972
Pianoforte
canbia- Варіації на Українську тему - Variasion so un tema ucraino - 1932
- Фантазія: Суїта фортепянна на Українські теми - Fantazìa: suite par pianoforte so temi ucraini - 1940
- Імпромпту - Impromptu - 1962
- Гротеск - Grotesco - 1964
- Гірська сюїта - Suite de ła montanja - 1966-68
- Цикл п'єс для дітей - Siclo de pesi par l'infansia - 1936-1946
- Українські коляди та щедрівки - Canti e ščedryk ucraini
- Вістку голосить - Bone Notisie
- Nadałe co Arlechin - 1971
Varie
canbia- Серце - Cuor par voze sołista co orchestra
- Лорелеї - Lorelei par voze narante, armonium e pianoforte, parołe de Lesja Ukrainka - 1919
- Май - Majo - 1912
- Тема народної пісні - Temi de canson popołare
- На Майдані - Piasa de l'Independensa, brano par pianoforte
- Не піду до леса з конечкамі - Лемківська пісня - Canson lemca par voze e archi
Notasion
canbia- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 (UK) Анатолій Житкевич, Елегія життя, MICT. entrada il 7 de majo 2018.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Павлишин, Степанія Стефанівна. Перша українська композиторка: Стефанія Туркевич-Лісовська-Лукіянович, БаК, Lviv 2004.
- ↑ (UK) Зоя Робертівна Лісовська-НижанківськаEnciclopedia dell'Ucraina moderna. entrada il 17 de disenbre 2018.
- ↑ Narcyz Lukianowicz (Нарциз Лукіянович)ukrainiansintheuk.info.
- ↑ Marunchak, M.H. The Ukrainian Canadians: A History. Ukrainian Free Academy of Sciences, Winnipeg, Ottawa, 1970, page 677.