Tersa guera de indipendensa italiana

Cheło che te ghè schcià el rimanda a sta voxe, parché el xe on so sinònemo o el vien esplegà cuà drento. rimandamento da Tersa guera de indipendensa itałiana
Ła version stabiłe ła xe stà verifegà el 31 mar 2023. Ghe xe canbiamenti a modèłi e/o file in sta version in atexa de revixion.


Ła Terza Guera de Indipendensa itałiana ła se ga svolto inte el 1866 parałełamente a ła Guera Austro-Prusiana, co l'Itałia da ła parte dei Prusiani. Difati çinque ani prima (1861) i Piemontexi i gavéa unìo ła penìxoła itałiana e fondà el Regno d'Itałia, ma no i era mìa stà boni de conquistar el Veneto, che el gh'era restà ai Austriaci. Ełora quando inte el 1866 i Prusiani i ga decixo de atacar l'Austria par portarghe via el predominio su ła Germania, i Itałiani i ghe n'à aprofità par alearse coła Prusia e vedar de conquistar el Veneto.

Infobox de ConflitoTersa guera de indipendensa italiana
Guera austro-prusiana e guere d'indipendensa italiane Cànbia el vałor in Wikidata

Pian de ła tersa guera de indipendensa
Tipoguerra d'indipendenza (it) Traduzi Cànbia el vałor in Wikidata
Data1866
LiogoInpero d'Austria, Łonbardo Veneto, Itałia e mare Adriatico
Rexultàvittoria prussiana e italiana
Schieraminti
Inpero austriaco, Sasonia, Baviera, Baden, Württemberg, Hannover e alcuni Stati picinini todeschi (precedentemente conosui come Confederasion Todesca)Regno de Prusia
Regno d'Itałia
e alcuni Stati tedeschi picinini
Efetivi
600 000 austriaci e ałeati todeshi500 000 prusiani e ałeati todeschi
300 000 itałiani
Pèrdite
20 000 morti o ferìi37 000 morti o ferìi (todeschi e itałiani)

Ła sconfita de Custoza

canbia

El 16 de zugno 1866 ła Prusia ła scominsia l'ataco, e tri dì dopo anca l'Itałia ła ghe dichiara guera a l'Austria. El generałe La Marmora, al comando de una de łe do armade de l'esercito itałiano, el move a l'asalto del Quadriłatero, ma zà el 24 de zugno el vien batùo a Custoza. Intanto i Prusiani i sconfige i Austriaci più olte, e dopo ła Bataja de Sadowa i Austriaci i se cata costreti a ritirar parte dei soldà da l'Itałia par defèndar Viena.

Ła sconfita de Lissa

canbia

A sto ponto qua ła guera par i Prusiani (e quindi anca par i Itałiani) l'è praticamente vinta, parò l'Itałia ła se cata in na situasion inbarazante, parché no jè stà boni de vinzar sul canpo de bataja. Par rimediar a sto dixonor, el goerno el ghe ordina a ła Marina miłitare, che fin deso l'era restà ferma, de çercar na vitoria navałe par riguadagnar credibiłità. Ma el 20 de lujo ła flota itałiana, comandà dal'amirałio Persano, ła vien sconfita duramente a Lissa da queła austriaca, formà in bona parte da marinai veneti, istriani e dalmati (el steso amirałio in cao Tegetthoff el daxea i comandi parlando in veneto).

Concluxion

canbia

In baxe ai acordi stipulà prima de ła guera co ła Prusia, l'Itałia ła otien el Veneto, el Friul e Mantoa (anca se l'Austria, in segno de disprezo, ła ghe cede sti teritori a ła Francia, che dopo ła ghie gira al'Itałia).

El 21 e 22 de otobre 1866 se tien el plebisito par l'anesion del Veneto a l'Itałia.

Controło de autoritàLCCN (ENsh85009762
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikipedia.org/w/index.php?title=Tersa_guera_de_indipendensa_italiana&oldid=1109102"