Ceza dei Gezuati

	Ceza de Santa Maria del Roxario o dei Gexuati
Epònemo	Gesuati (it) e Madona del Rosario
Dati
Sorte	Ceza
Architeto	Giorgio Massari
Costrusion	1724
Dedicà a	Madona del Rosario
Caraterìsteghe
Stiłe architetònego	architettura barocca italiana (it)
Materiałe	cuareło
Mezurasion	21 () m ;
Pozision
	Venesia
Pozision	Fondamenta delle Zattere
	45°25′46″N 12°19′38″E
Atività
Diòseze	Patriarcàdo de Venesia
Rełijon	Catołega

Ła Cieza de Santa Maria de'l Rozario, comunemente pi conosùa co'l nome de Cieza dei Gezuati ła ze un edifisio łerigiozo situà a Venesia inte'l sestièr de Dorsoduro.

Storia

El nome Gezuati el riva da l'órdene rełigiozo, soprimesto inte'l 1666, che inte l'area el gaveva na Cieza e soratuto un gran convento, cronpà po' dai doménegani.

Ła Cieza ła ze ła sede prensipałe de l'anpia parochia omònema, che ła se estende da ła Ponta de ła Dogana fin a San Trovazo. Ła ghe partien a ła parochia dei Gezuati come Ceze susidiarie ła Cieza de'l Spirito Santo e ła Bazéłega de Santa Maria de ła Sałute. Recasca inte'l teritorio de ła parochia dei Gezuati anca łe Cieze de Sant'Anjeze e de Santa Maria de ła Visitazione(dita anca dei Artigianelli), che łe Cieze conventuałe autonome zestìe diretamente dai frari che uncora ancùo i ga un só monastier ne łe midiàte adiacense.

Descrisión de l'edificio,de l'interno e de ła fasàda

El sofìto de Giovanni Battista Tiepolo

L'atual edifisio el ze stà costruìo inte'l parìodo 1724-36 par conto dei frari doménegani, co l'agiuto econòmego de tuta ła sità, organizada oncora tramite łe Arte e Confraternite. Architeto de ła Cieza A ze stà Giorgio Massari. Ła costrusión a l'esterno ła prezenta dei motivi paładiani mentre l'interno in stiłe baroco venesian el se prezenta a na navada. Notevołe A ze el vano abisdałe asè łuminozo, co statue e basorełievi de Giovanni Maria Morlaiter e el coro łinjeo drìo al grando alter mazor.

I afreschi de'l sofìto rafeguranti el siclo de ła Madona del Rosario, a cui ghe ze dedicada ła ceza, i ze stà reałizài da Zuane Batista Tiepolo.

Anca łe capełe łaterałe łe ze de prezevołe fatura e łe se difarensia in partegołar i depinti de ła prima capeła a sanca (San Domenico che benedice un laico dell'ordine senpre de'l Tiepolo), de ła tersa capeła a sanca (Crocifissione del Tintoretto), de'l primo altèr so ła drita (respetivamente San Domenico e i frati domenicani, entranbi òpara de Zuane Batista Piazzetta.

Ł'inpónente fasada ła domina el trato omònemo de ła Fondamenta de łe Zàtare e ła se specia diretamente sora el Canal de ła Zueca.

Łe statue ałegòreghe de łe cuatro vertù cardinałe che ła nobiłia łe ze stàe reałizàe intorno a'l 1737 e łe rafegura: ła Prudenza de Gaetano Fusali, ła Giustizia de Fransesco Bonazza, ła Fortezza de Giuseppe Torretti e ła Temperanza de Alvise Tagliapietra^[1].