Ceza de San Fantin
Ła cieza de San Fantin, ła ze un edifisio łerigiozo de ła sità de Venesia, situà inte'l sestièr de San Marco, davanti a'l Gran Teatr La Fenice e da rénte a l'Ateneo Veneto.
 Cèxa de San Fantin | ||
| ||
| Epònemo | Fantino il Vecchio (it)   | |
|---|---|---|
| Dati | ||
| Sorte | Ceza | |
| Architeto | Antonio Abbondi (it) | |
| Costrusion | 996 | |
| Dedicà a | Fantino il Vecchio (it) | |
| Caraterìsteghe | ||
| Stiłe architetònego | architetura renasimentałe | |
| Materiałe | piera | |
| Campanile a vela (it) [[File:Noun Project label icon 1116097 cc mirror.svg | | |
| Pozision | ||
| Venesia | ||
| Pozision | San Marco | |
| ||
| Atività | ||
| Diòseze | Patriarcàdo de Venesia | |
| Rełijon | Catołega | |
|
| ||
.jpg)
Storia
canbiaSegóndo łe fonti antighe, ła Cieza ła gavarìa orìzene un mucio antighe. I più ghe ne łoga ła costrusion a'l 996 grasie a l'inisiativa de łe famegie patrisie Barozzi, Aldicina e Equilia. A se supone che l'eresion a parochia ła sia da far resałir a l'XI sècoło, inte un parìodo inte'l cuało no se gaveva na redefinision de l'aministrasion ecleziàstega in sità. Pì volte desfada da insendi, ła ze stada recostruìa inte'l XII secoło dai Pisani e oncora inte'l XVI sècoło, forse su prozeto de'l Scarpagnino o de Pietro Lombardo in cołaborasion co Sebastiano Mariani[1], e co ła zontadura de ła capeła de'l Sansovino.
Inte'l XVIII sècoło ła ze deventada cołegiada. Inte'l 1807 i decreti napołeòneghi i ga sopreso ła parochia e el só capitoło zontándoła a San Moisé. Ancora ancùo ła ze vicariàl.
In pasà ła zera afiłiada a Santa Maria Zobenigo e el paròco el reseveva da st'ùltema l'acua santa[2].
Descrisión
canbiaSòra ła porta de ła sagrestia A ze consarvada l'urna sepolcrale di Vinciguerra Dandolo, òpare de Tullio Lombardo.
_Church_of_San_Fantin_-_interior.jpg)
_miraculous_icon_of_the_Virgin.jpg){kind=icon}
_Organ.jpg)
_-_Campanile_a_vela.jpg)
Note
canbia- ↑ (IT)Magistri, architeti e inxegneri
- ↑ (IT)Informasión dal Sistema Informativo Unifegà par le Soraintendense Archivistiche Archivià il 4 de marso 2016 in Internet Archive.
Bibliografia
canbia- Marino Viganò (setenbre-otobre 2008), Magistri, architetti e ingegneri. Dalla rejone dei laghi della Terraferma e inte el Dominio da mar, in Giorgio Mollisi (a cura di), Svizzeria a Venezia nella storia, nell'arte, nella cultura, nell'economia dalla metà del Quattrocento ad oggi. Arte&storia (numero 40 - anno 8): pp. 137-138.
- Antonio Scordino (1991). La chiesa veneziana di San Fantino il Calabrese. Brutium (1-2 anno LXX): pp. 10–11.
Altri progeti
canbia
Wikimedia Commons el detien imàjini o altri file so Céxa de San Fantin
el detien schemi gràfeghi so
| Controło de autorità | VIAF (EN) 1146824508407630797 · GND (DE) 4772152-2 · BAV ADV11364653 · WorldCat Identities (EN) 1146824508407630797 |
|---|