Ceza dei Carmini

Ła version stabiłe ła xe stà verifegà el 28 set 2024. Ghe xe canbiamenti a modèłi e/o file in sta version in atexa de revixion.


Ła céxa de Santa Maria dei Carmini anca ciamàda Santa Maria del Carmelo o comunemente "i Carmini" xe na Ceza de Venesia, logàda inte el sestièr de Dorsoduro e afasàda su canpo dei Carmini.

Infotaula de personaCeza dei Carmini

Cànbia el vałor in Wikidata
Nome orizenałe(it) Santa Maria dei Carmini Cànbia el vałor in Wikidata
Biografia
Dati personałi
RełijonCeza catòłega Cànbia el vałor in Wikidata


Infobox de InfrastruturaCeza dei Carmini
Someja
Nome inte ła łéngua orizenałe(it) Santa Maria dei Carmini Cànbia el vałor in Wikidata
EpònemoNostra Siora del Monte Carmeło Cànbia el vałor in Wikidata
Dati
SorteCeza Cànbia el vałor in Wikidata
Costrusion1286 Cànbia el vałor in Wikidata
Dedicà aNostra Siora del Monte Carmeło Cànbia el vałor in Wikidata
Caraterìsteghe
Stiłe architetònegoarchitetura renasimentałe Cànbia el vałor in Wikidata
Materiałecuareło Cànbia el vałor in Wikidata
Canpaniłe Cànbia el vałor in Wikidata
Pozision
 Venesia
PozisionDorsoduro Cànbia el vałor in Wikidata

Map

45°26′00.56″N 12°19′19.92″E

Atività
DiòsezePatriarcàdo de Venesia Cànbia el vałor in Wikidata
RełijonCatołega

Storia

canbia
 
El canpanìl costruìo da Giuseppe Sardi

L'edificio se leva a fianco de ła Scòła Granda de Santa Maria del Carmelo, conosùa anca col nome de Scoła dei Carmini. Sta confraternita caritatevołe xe stàda uficialmente fondàda inte el 1597 e xe nata da na asociasion caritatevołe de done laiche, le Pinzocchère dei Carmini. I menbri de sto grupo laico zera asocià cofà tersiari al visin monastièr dei Carmełitani.

La céxa, orixinariamente ciamàda Santa Maria Assunta, xe stàda reałixàda a partir dal 1286 e xe stàda consacràda inte el 1348. La fasàda marmorea a matóni, rifata inte i primi deceni del XVI secoło, prexenta łunete scolpìe da Giovanni Buora de Osteno.

El presbiterio e łe capełe lateràne a l'interno zera stàe costruìe infra el 1507 e el 1514 da Sebastiano Mariani da Lugano.

Sòra el canpanìl, costruìo da Giuseppe Sardi de Morcote, ghe xe ła statua de ła Madona del Carmine, scolpìa inte el 1982 da Romano Vio, in sostitusion de ła presendente che zera stàda desfàda da na sita.

Descrision

canbia

Esterno

canbia

A ła łinea del covèrto de l'edificio sacro xe prexenti de łe statue raprexentanti i profèti Elia ed Eliseo, che se pensa che i sia stài fondàdori de l'órdene dei Carmełitani.

Interno

canbia

La controfasada prexenta el maxengo monumento funebre reałixà da Francesco Contin e dedicà a Jacopo Foscarini, procuradór de San Marco ed almirànte del barcołame venesian, dove che ła famegia resiédeva inte el pałaso danànsi ła fasàda de ła céxa, da l'altra banda del rio.

Sora el secondo altèr ghe xe ła 'Natività co santi (1509-1511) de Giambattista Cima da Conegliano e su'l terso altàr a ła drita xe prexente ła Madonna del Carmelo co santi (1595) de Pase Pace e Giovanni Fontana. Le statue de ła Verginità (sànca) e de l'Umiltà (drita (1722-1773)) zera stàe conpletàe rispetivamente da Antonio Corradini e Giuseppe Torritti. L'anxoło in bronxo so' ła bałaustra xe òpara de Girolamo Campagna. La łignea raprexentasion frontàl el Miracolo della Madonna (1724) xe stàda intagiàda da Francesco Bernardoni e el tabernàcoło da Giovanni Scalfarotto.

 
L'organo Mascioni prexente ne ła céxa

El sofito xe afrescà co ła Glorificazione dello Scapolare (1709), òpara de Sebastiano Ricci. El laóro a stuco, xe stà conpletà da Pietro Bianchini su progeto de Abbondio Stazio de Massagno. Inte l'afresco l'anxoło sostien el scapołàr e l'iscrision depénta indica che xe un ornamento del Monte Carmelo.

Infra l'intràda e ła sagrestìa ghe xe un altèr che xe stà reałixà asociando i Compravendi Pesce (1548) co un retablo de ła Presentazione di Gesù al Tempio (1541-1542), de Jacopo Tintoretto.

Ne ła tersa capeła su ła sànca se càta ła Lamentazione della Morte de Cristo (1476 sirca) de Francesco di Giorgio Martini. Danànsi al presbiterio se trova alcune piture de Marco Vicentino, Palma il Giovane e Gaspare Diziani.

El segóndo altàr prexenta do statue de Elia ed Eliseo reałixàe da Tommaso Ruer, indove Elia ga in man na sguea sfiamegànte.

El primo altèr xe nobiłià dal dipinto San Nicola in gloria de Lorenzo Lotto.

El roło (registro) più èrto de ła navàda xe recoverto da 24 larghe tełe reałixàe intra el 1666 e i ani trenta del Setesento da artisti cofà Giovanni Antonio Pellegrini, Gaspare Daziani, Girolamo Brusaferro e Pietro Liberi. I cori include tre dipinti [1545] sirca) de Andrea Meldolla.

Altre imàxene

canbia

Altri progeti

canbia
Controło de autoritàVIAF (EN149374631 · LCCN (ENnr95044673 · GND (DE4415505-0 · WorldCat Identities (ENnr95-044673
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikipedia.org/w/index.php?title=Ceza_dei_Carmini&oldid=1177999"