Ceza de San Bonaventura (Venesia)
rimandamento da Cieza de San BonaventuraŁa cieza de San Bonaventura ła ze un edifisio rełigiozo de ła sità de Venesia, situà inte'l sestièr de Canaregio.
 Ceza de San Bonaventura | ||
| ||
| Epònemo | Bonaventura  | |
|---|---|---|
| Dati | ||
| Sorte | Ceza | |
| Costrusion | 1620 | |
| Pozision | ||
| Rejon aministrativa | Venèsia (Itàlia) | |
| Pozision | Canarejo | |
| ||
| Atività | ||
| Diòseze | Patriarcàdo de Venesia | |
| Rełijon | catołicismo | |
|
| ||
Storia
canbiaŁa cieza dedicada a San Bonaventura ła ze stà tirada sù inte'l 1620 dai pari fransescani minori de l'órdene dei Reformadi, provenjenti da l'ìzoła de San Fransesco de'l Dezerto, insieme a un monastier. Co ła sopresion napołeònega dei órdeni rełigiozi, inte'l 1810 ła cieza ła zera stà serada e el monastie butà zó. Inte'l 1859, el conpleso el ze stà cronpà da ła contesa Paolina Giustinian-Recanati che ła ghe ga fato reałizar un convento de carmełitane descalse e ła cieza ła zera stada adibìa a capeła conventuałe. So'l scominsio d'el XX sècoło, parte de'l convento el ze ze stà reconvertìo in ospeal infantiłe.
Descrizione
canbiaŁa cieza ła ze stada conpletamente despogiada sia dei aredi che de łe decorasion prezenti so ła fasada, paraltro asàe esensiałe. Orizenariamente ła ospitava òpare de Tintoretto, Jacopo Bassano e el depinto Santa Margherita da Cortona de'l Tiepolo, po' trasferìo inte ła Cieza de San Micel in Ìzoła.
Bibliografia
canbia- (EN) The Churces of Venice Archivià il 10 de lujo 2018 in Internet Archive.
Altri projeti
canbia
Wikimedia Commons el detien imàjini o altri file so Cieza de San Bonaventura
el detien schemi gràfeghi so
