Drita e sanca orogràfega
Co i tèrmani tècneghi drita orogràfega e sanca orogràfega (o anca idrogràfega) e co i tèrmani comuni versante o varsante par na montagna, intendendo uno dei do fianchi de na vałe, e riva, (àrzene o àrzare se ghe se estende el conceto anca a ła zona arente) par un fiume, intendendo łe do parte de teritòrio delimitae dal corso de un fiume.
Definision
canbiaPar individuar ła drita e ła sanca orogràfega, se ghe dà łe spałe a ła diresion da ła cuale provien el fluso de l'àcua (per esenpio ła fonte o l'alta vałe). La drita orogràfega ła ze ła parte drita de ła vałe o del teritòrio traversà dal fiume. L'altra parte ła ze ła sanca orogràfega.
Sta definision ła połe èsar estendesta a tuti i flusi de fluido unidiresionałi[1].
Inte ła toponomàstega
canbiaLa pozision de na zona sitadina drio de un corso de àcua ła entra racuante volte inte ła toponomastega, cofà che par ezénpio inte el cazo de Parize, andove se ghe parla de rive gauche (riva sanca) par i cuartieri locai a sud de ła Sena e de rive droite par chełi situai so ła sponda oponesta del fiume.
Sra divizion ła ze doparada anca in altre sità, cofà che a Bruxelles, dividesta dal canałe Bruxelles-Charleroi, o sanò a Bilbao, andove i cuartieri i ze considerai de ła riva drita o sanca in rełasion a ła so pozision inte i confronti del torente Nervión.
Notasion
canbia- ↑ (FR) Joseph Étienne Bertier, Principes physiques. Pour servir de suite aux Principes mathématiques de Newton, Imprimerie royale, 1764.
Altri projeti
canbia