Vanzeło
El Vanzeło o Evanzeło el ze el primo łibro del Nòvo Testamento sudivizo in łibri che i conta ła vita e ła predicasion de Jezù de Nazareth de conseguensa el fondaménto del cristianèzemo.
  | |
| Sorte | zènaro letaràrio e testo sacro (it)  |
|---|---|
| Scheda | |
| Autor | vari |
| Łéngua | grego antigo |
| Dati e sifre | |
| Tema | Jesu |
| Zènaro | testo sacro |
| Seriałe | |
| Parte de | Bibia |
| Altri | |
| Clasifegasion Dewey | 226 |
EtimołoziaCànbia
El nome Vanzeło el vien da na paròla grega εὐαγγέλιον (evanghélion) che vien da ł'itałian par mezo del łatin che vol dir łeteralmente "contento anunsio" o "bona notisia".
IstòriaCànbia
In tel ł'arcada de diversi secołi ze sta scrito tanti testi dezegnà come "Vanzełi", seben de zenere łeterario diverso. Cualche dun, emanà inte i primi secołi de vita de comunità cristiana, i ze nà persi, divegnù çèlebri soło pa ła citasion de ła so esistensa in òpare scrite dopo ła so conpozision; parte de sti chi i xe sta recuperà grasie a ritrovaminti archeołogeghi a partire dal XIX secoło.
Tra i Vanzełi sopravisui fin ai dì nostri, i cuatro pì antighi, che i conta ła vita, ła morte e resuresion de Cristo i ze considerà canòneghi da ła Ceza e i altri apocrefeghi.
Vanzełi canòneghiCànbia
Linganbi forestiCànbia
- vangeloTreccani.it – Enciclopedie on line, Istituto de ła Ençiclopedia Italiana.
- Giuseppe Ricciotti, VANGELO, in Ençiclopedia Italiana, Istituto de ła Ençiclopedia Italiana, 1937.
- Giuseppe Badini, VANGELO, in Ençiclopedia Italiana, III Appendice, Istituto de ła Ençiclopedia Italiana, 1961.
- (EN) Vanzeło, in Catholic Encyclopedia, Robert Appleton Company.
