Barca de San Piero

Ła barca de San Piero (anca ciamada Barchesa de San Piero o Vełiero de San Piero), ła xe na tradision popołare rurałe difondesta in tuto el Nord Itàlia, inte el spesìfego in Vèneto, Friul-Venesia Julia, Trentin, Lonbardia, Liguria, Piemonte e in racuanti tochi de ła Toscana Nord-Osidentałe: Provinsa de Łuca, Pistoja e Prato.

Exenpio de barca de San Piero.

Descrision

Sta tradision ła existe inte el métar, inte ła note intrà el 28 e el 29 de zugno, on contegnitor de véro inpienio a ¾ de acua, in on jardin, on prà o de sora de on davansałe esterior de ła caxa e de farghe slimegar drento de ła ciara de ovo. In calcheduna tradision, el contegnitor de vero el ga da èsar dasà par tuta ła note a l'ària verta, par che ła se inbronbisa de l'aguaso.

El matin sevente se garia da catar drento a l'acua de łe struturasion, formae da ła ciara de ovo, che łe recorda de na barca a veła o on vełier. Par chel che el dixe el folclore popołar, łe saria stae produxeste da San Piero, che supiando drento al contegnitor de vero, el faria ciaparghe a ła ciara de ovo ła justa conformasion.

El fin de ła tradision, ła xe che considarando ła difarente poxision de łe "vełe", se drite o sanò sarae, se ghe podea trar fora on bono o mało àuspego (augùrio) sol come che ła saria stada l'anada agrària, o sanò so el pròpio destin.

In Garfagnana e mèdia vałe del Serchio, inte i ani de l'emigrasion, el rexultà de sta pràtega el vegnea interpretà anca cofà àuspego par el viajo in mar par chi che se inbarchexava par nar verso de łe Mèriche.

Varda anca

• Festa de ła Madona de ła Sałute

Linganbi foresti

• La Barca di San Pietro leggenda contadinaprovincia.padova.it.