Ceza de Santa Łusia (Venesia)
Ła cexa de Santa Łusia zera un edificio rełigioxo de ła sità de Venesia, desfà inte el 1861, che zera situà inte el sestièr de Canaregio, inte el liogo dove adesso ghe xe el piasal de l'atual stasion feroviaria.
Ceza de Santa Łusia | |
Epònemo | Lusia de Siracuza |
---|---|
Dati | |
Sorte | Ceza |
Architeto | Andrea Paładio |
Desołusion | dècada del 1860 |
Istòrego | |
1860 | sconsacrazione (it) |
Caraterìsteghe | |
Stato de dòpara | interà o desfà |
Stiłe architetònego | classicismo (it) |
Venesia | |
Atività | |
Diòseze | Patriarcàdo de Venesia |
Rełijon | Catołega |
|
Storia
canbiaŁevada (secondo Sansovino) inte el 1992 come Ceza parochial dedicàda a Santa Maria Annunziata (ma el Tassini la fa risałir a l'XI secoło[1]), ła gavarìa canbià el so nome par caxon de un fato che zera nato inte el 1279 dopo el sachegio de Costantinopołi fato dai venesiani. Durante el sachegio i venesiani roba el corpo de Santa Łusia, che in prinsipio xe stà trasferìo a l'Isoła de San Zorzi mazor. Inte el 1279 el mar ga rebaltà e barche che andava in prúsision verso l'isoła par darghe omagio a ła santa; dopo el fato che alcuni peŀegrini zera morti s'avea deciso de trasferir su sta Ceza de Canaregio quel corpo cussì ben vosùo. Ła Ceza xe stàda cussì intitołada a Santa Łusia (la data no se sa co precixion, el dubio xe vegnùo da na łetara de papa Sisto IV del 1478, indove se afermava che zera passà più de quatroçento ani da cuando che ła Ceza zera stàda dedicàda a Santa Łusia).
Inte el 1444 la Ceza passa a ła giurisdision del convento de Corpus Domini, situà da quełe bande. Inte el 1574 la xe concessa àe Serve de Maria soto ła regoła de San Stin (Sant'Agostino).
Durante ła so storia ła Ceza ga subìo diverse trasformasion. Andrea Paładio inte el 1580, 'vanti de ła so morte, gaveva reałizà alcuni dexegni par i so interni. Cuanto ch'el gabia contribuìo no xe ciaro anca se ghe zera na iscrision sora el portal che ghe dava el struco de esar stà łu a caxamentarla: in realtà la Ceza xe stàda conpletàda patòca soło che un trentenio dopo ła so morte[2]. Francesco Milizia do secołi dopo denegàva, stando sul stiłe del costruìo, che podesse esser opara del grando architeto[3].
Inte el 1806 ła comunità conventuałe xe stàda sopresa, in execusion del decreto napołeonico del 1805.
Inte el 1860 se ga scominsià a fabricar la ferovia; parchè serviva teren par la stasion e'l so piasal, dal 1861 al 1863 la Ceza e el convento vien butài xo. Come ricordo de ła cexa, ła nova stasion feroviaria tol el nome de Venesia Santa Łusia. El corpo de ła Santa invesse vien traslocà inte ła cexa de San Geremìa che no xe tanto łontana, dove oncora ancùo xe łogà.
- Wikimedia Commons el detien imàjini o altri file so Cexa de Santa Łusia
- el detien schemi gràfeghi so