Dexinensa

Inteła gramàtica tradisionałe, se ciama dexinensa ła fin de na paroła; propiaménte xe qûeła parte de na paroła che ła canbia inte ła flesion (conjugasion o declinasion) de un verbo, un nome, un agetiu e vìa cusì.

Inteła łenguìstega moderna se preferise ciamar dexinensa un morfema gramaticałe che el połe anca no catarse mìa a ła fin de ła paroła; cuało dei morfemi gramaticałi se ga da ciamar dexinensa xe confórme ła łéngua.

Par exenpio, inte ła paroła magnàvimo ła dexinensa in senso tradisionał ła xe -vimo, ma ła dexinensa in senso moderno ła xe -mo parché -vimo no'l xe un morfema.

Par far un altro exenpio, che el xe clàsico de ła łéngua vèneta, inte ła fórma interogativa màgnito ła dexinensa in senso tradisionał ła xe -ito, ma ła dexinensa in senso moderno ła xe -i- e no ła se cata mìa intel finał de ła paroła.

Qûeło che el vansa de ła paroła co se tira vìa ła dexinensa el se ciama tema ma el pol èser anca diretamente ła raixa.

Łe dexinense łe se studia stacàe dal tema. Defati tute łe dexinense che łe se poł łigar a on steso tema łe se poł anca łigar a on altro tema de ła stesa coniugasion o declinasion quaxi sensa che łe canbie. Se dixe defati (par exempio) i verbi de ła secónda coniugasion e voł dir che sti verbi qûi inte ła só flesion i ga tuti łe stese dexinense, che in sto exempio qûi łe se ciama dexinense de ła secónda coniugasion.

• el detien schemi gràfeghi so