Ferrari

Ferrari S.p.A. ła ze na caza automobiłìstega itałiana fondada da Enzo Ferrari inte'l 1947 a Maranello in provinsia de Modena.

Ferrari

(2017)
Epònemo	Enzo Ferrari
Dati
Sorte	caxa automobiłìstega inpreza de capitałe verto azienda costruttore di autoveicoli da corsa (it) organizasion
Indùstria	industria automobilistica (it)
Forma zurìdega	S.p.A.
Istòria
Creasion	1947 , Maranello
Fondador	Enzo Ferrari
Atività
Ànbito	mondiałe
Prodoto	vettura sport (it) e supercar (en)
Borsa vałori	(NYSE RACE) - (BIT RACE)
Governo d'impresa
Presidènsa	John Elkann (it) (2018–)
Aministrador dełigà	Benedetto Vigna (it) (2021–)
Zestor/diretor	Piero Ferrari
Inpiegai	4 988 (2023)
Ente controłante	Ferrari N.V. (it)
Propietàrio	Ferrari N.V. (it) (10000%). (2015–)
Filiałi	Scuderia Ferrari (it)
Formà da	Ferrari in Formula One (en)
Indicatore economico
Capitałe pròpio	2 210 M€ (2021)
Entrae totałi	5 970 M€ (2023)
Benefiso neto	1 257 M€ (2023)
Ativi totałi	6 860 M€ (2021)
Sito web	ferrari.com

Produtora de automobiłi sportive d'alta fasa e da corsa e inpenjada inte l'automobiłizmo sportivo, ła ze ła pì titołada inte'l canpionato de'l mondo de Formuła Uno, indove ła ga concuistà cuindeze titołi piłoti e sèdeze costrutori, nonché una de łe pì vinsenti inte łe conpetision par veture Sport, Prototipo, Sport Prototipo e Gran Turismo cofà el canpionato de'l mondo Sportprototipi, co dòdeze titołi costrutori otenjesti e el canpionato de'l mondo Endurance FIA, indove che detien sìncue titołi costrutori GT e tre titołi piłoti GT. Ła se ga afermà pì volte in clàseghe gare endurance cofà ła 24 Ore de Le Mans, ła 12 Ore de Sebring e ła 24 Ore de Daytona e in gare so trasà stradałe cofà ła Targa Florio, ła Mille Miglia e ła Carrera Panamericana.

Łe só orìzeni sportive łe resałe za a'l 1929, co Enzo Ferrari el ga dazesto orìzene a Modena a ła Scuderia Ferrari, che ła ze anca a'l dì de ancò ła divizion prinsipałe de'l reparto corse de ła Ferrari, sendo da senpre inpenjada in Formula 1 e avendo coresto inte'l canpionato de'l mondo Sport Prototipi fin a'l 1973. El departimento Ferrari Corse Clienti invese el se ocupa de'l suporto tramite ła sesion conpetision GT ai team clienti che core inte i canpionati GT prezenti a łeveło intarnasionałe, el canpionato de'l mondo Endurance FIA inansituto e de ła zestion de Ferrari Challenge, XX Programmes e F1 Clienti.

El sìnboło ofisiałe el ze el cavałin ranpante, che'l deriva da cueło in uzo durante ła prima guera mondiałe da l'aviator itałian Francesco Baracca. Cedesto parsonalmente da ła mare de Baracca come portafortuna a Enzo Ferrari inte'l 1923, el saria devenjesto l'enblema de ła marca Ferrari e de'l reparto corse. El canpo zało, indove ze rafegurà el cavałin ranpante, ze stà sernìo da Enzo Ferrari in cuanto se trata de uno dei cołori de'l stema de ła sità de Modena.

Inte'l 2013 e inte'l 2014 ła marca ła ze stà reconosesta cofà ła pì influente a'l mondo e inte'l 2015 ła ze stà pozisionà a'l 295° inte ła clasìfega "The most valuable brands of 2015" de'l sito web de ła Brand Finance co un vałor de 4,8 miłiardi de dołari.

Da'l 21 łujo de 2018 l'azienda, come ła controłante Ferrari N.V. ła ze guidà da Louis Carey Camilleri, in cuałità de aministrador dełegà, mentre John Elkann ne ze el presidente. Entranbi i ze sucedesti, pochi dì prima de ła só morte, a Sergio Marchionne che'l guidava l'azienda da'l 2014, co gaveva sostituìo Luca di Montezemolo.

Storia

Ła Scudaria Ferrari

Enzo Ferrari in una de łe rare intarviste rełasàe, co a łe spałe el cavałin ranpante, sìnboło de ła Ferrari.

Enzo Ferrari ga fondà ła Scudaria Ferrari, che ła xe oncora deso ła divixion prinsipałe del reparto corse de ła Ferrari, el 16 de novenbre del 1929 a Modena. Fin al 1932 ła Scudaria Ferrari ga recoverxesto el ròło de fiłiałe tècnego-agonistega de l'Alfa Romeo, mentre a partir dal 1933 ne xe devegenesta a tuti i efeti el reparto corse inisiando a ocuparse de progetasion oltra a ła xestion de łe veture da conpetision. Tałe inpegno xe continuà co suceso fin a ła fin del 1937, cuando ła scudaria xe stà desfà poiché l'Alfa Romeo ga ałestìo un novo reparto corse interno guidà dal steso Ferrari.

Fondasion de ła Auto Avio Costruzioni

Dopo aver łasà 'sto incargo inte'l 1939, el 13 de setenbre de'l steso ano Ferrari el ga fondà a Modena na caza automobiłìstega, l'Auto Avio Costruzioni, inte'l steso łogo indove fin a do prima gaveva sede ła Scudarìa Ferrari. No A ze stà doparà ła denominasion Ferrari a cauza de clauzołe che łe łigava Ferrari a l'Alfa Romeo e che ghe inpediva de utiłizar el propio conjome so łe automobiłi da łu produzeste. 'Ste clauzołe łe zera stà vałide fin a tuto el 1944.

Ła prima vetura de l'Auto Avio Costruzioni, ła 815, ła ze stà costruìa inte'l 1940 in sołi do ezenplari. Tutavia con l'avento de ła segonda guera mondiałe l'atività automobiłìstega ła ze stà sospeza e łe comese de l'azienda łe ze devenjeste prensipalmente ła costrusion de conponenti par vełivołi miłitari. Inte'l 1943 ła sede ła ze stà spostà a Maranello e, dopo ła ze venjùa bonbardà dai Ałeai inte'l 1944, ła ze stà recostruìa inte'l 1945.

El marchio automobiłistego Ferrari

Finìa ła segonda guera mondiałe, grasie a ła scadensa de ła clauzoła dei cuatro ani, el 12 de marso 1947 Enzo Ferrari el ga fondà el marchio automobiłìstego Ferrari. Ła prima automobiłe a portar 'sto nome ła ze stà ła 125 S, che ła ga debutà in gara a Piacensa l'11 de magio de'l steso ano, guidada da Franco Cortese, primo piłota e cołaudator de ła Caza; l'ezordio el se ga concludesto co un ritiro a ła segonda gara, che ła se ga disputà a Roma do setemene drio, Cortese el ga otenjesto ła prima stòrega vitoria Ferrari. Inte'l 1960 l'Auto Costruzioni Ferrari ła canbià denomenasion in SEFAC (Società Esercizio Fabbriche Automobili e Corse), devenjendo senplisemente Ferrari inte'l 1965.

Da ła cołaborasion, a ła partecipasion, al controło FIAT

Ingreso de ła fàbrega de ła Ferrari a Maranello

El Grupo Fiat el ga intarvenjesto in favor de ła Ferrari za inte el 1955, finansiando par un cuincuenio el zviłupo de ła Scudarìa. Tałe desizion, nasùa par arzenar el strapoter tècnego-conòmego de ła Mercedes che ła gaveva concuistà i canpionati de Formula 1 del 1954 e de'l 1955, oltra a ła Mille Miglia de'l 1955, ga contribuìo a far vinser a ła Ferrari i canpionati de'l 1956 e de'l 1958, oltroltra a łe Mille Miglia de'l 1956 e de'l 1957. Inte i primi ani sincuanta A jera stà anca tentà ła stada de far renaser l'acordo co l'Alfa Romeo ma, daspò alguni scanbi de proposte, l'ipòteze ła ze stà abandonà da ła Caza miłaneze che ormai ła vedeva ła Ferrari come antagonista sportiva pì che come posibiłe partner.

Nonostante i grandi sucesi sportivi ła Ferrari ła ze cadesta in una greve crize daspò l'abołision de łe corse so strada, decretà in bona parte de'l mondo dopo el dezastro de Le Mans de'l 1955 e, anca in Itałia, daspò ła trazedia de Guidizzolo de'l 1957. L'ełiminasion de tałe gare ła gavea de fato reduzesto ła clienteła de ła Ferrari, prensipalmente conponesta da facoltozi gentleman-driver come Aymo Maggi o Giannino Marzotto, che i se contendeva ła redota produsion de veture da conpetision de'l Cavałin.

Ferrari 488 GTB de'l 2015, ezenpio de vetura stradałe de ła Ferrari

In tałe cuadro econòmego Henry Ford II el ga provà ad acuistar ła Ferrari, in modo da fruir de'l só prestizo co un prevedibiłe ritorno de imàjine par l'azienda da łu posedesta. Conduzesta da Lee Iacocca, inte'l majo 1963 ła tratativa ła pareva inviada a na rapida concluzion, cuando ła se ze arenà so ła conditio sine qua non ponesta da Enzo Ferrari in merito a l'intocabiłità de ła só autonomia sirca łe desizion da tor inte l'anbito de'l reparto corse; al refudajo de Iacocca el ga seguìo ła mediata e definitiva rotura de'l negosià. El naufrazo de łe tratative par ła vendita de l'azienda a ła Ford el ga inescà un'garba bèga tra ła Ferrari e el cołoso industriałe statunitense che ła ga metesto in seria dificoltà ła Caza de Maranello, fin a zbocàr inte ła clamoroza protesta de'l Drake che, non sentindose puzà da łe autorità sportive nasionałi, inte'l 1964 el ga desidesto de restituir ła łisensa sportiva itałiana.

Ła FIAT ła ze intarvenjìa inte'l 1965 anunsiando ła cołaborasion tra łe do aziende, a'l fin de atuar un comun programa par ła costrusion de propulsori sportivi, che ła ga decretà ła nàsita de ła marca Dino. In 'sto modo ła Ferrari ła ga roto l'izołamento inte'l cuało ła jera stà confinà e ła ga trovà el nesesario puzo par ła produsion in picoła serie de łe só veture da strada.

Inte'l 1969 ła Ferrari ła ze entrà far parte de'l Grupo Fiat, ma ła ga mantenjesto comuncue ła propia autonomia: In sèvito a l'incontro de'l presidente de ła Fiat dot. Giovanni Agnelli co l'inz. Enzo Ferrari A ze stà desizo, inte'l preminente intento de asicurarghe a ła Ferrari Automobili continuità e zviłupo, che el raporto de cołaborasion tècnega in ato co ła Fiat el se trasformarà entro l'ano in partesipasion paritètega, op. cit., Comunegà stanpa conzonto Fiat-Ferrari de'l 21 de zunjo 1969

Dai ani otanta al XXI secolo

Ferrari 458 Italia GT3 de'l 2014 a ła 24 ore de Barsełona, ezenpio de vetura da conpetision de derivasion de serie

A ła sconparsa de Enzo Ferrari inte'l 1988, el pacheto asionario el ze devenjesto par el 90% de'l Grupo Fiat, mentre ła parte restante ła ghe ze ndà al fioło Piero Lardi Ferrari. 'St'ùltemo el ze restà drento a l'azienda cofà visepresidente. Contestualmente, a partir da 'sto parìodo, i marchi Ferrari e Scudaria Ferrari i ga scominsià a èsar doparà par un vasto merchandising.

Inte'l novenbre 1991 Luca Cordero di Montezemolo, in presedensa diretor sportivo de ła Scudaria Ferrari da'l 1974 a'l 1977, el ze stà nomenà presidente de l'azienda. Inanzonta el ga avùo el roło de aminstrador dełegà fin a'l 2006, co'l ze stà sostituio da Amedeo Felisa.

Inte'l 2006 el 5% de łe asion el ze stà acuizìo da na sosietà finansiaria dei Emirati Arabi Unìi, ła Mubadala, che inte ła capitałe de Abu Dhabi ła ga promovesto anca ła costrusion de'l Ferrari World, el pì gran parco a tema a'l mondo. El Grupo Fiat el ze tornà in poseso de 'sto 5% inte el corso de'l 2010.

I ani 2010

Inte'l majo de'l 2013 ła Ferrari ła ze stà incorporà inte ła sosietà de derito ołandeze New Business Netherlands N.V., renomenada Ferrari N.V., inte l'otobre 2015 co ła ze stà cuotà a ła Borsa de New York. Inte'l zenaro 2016 ła Ferrari N.V. ła ze stà scorporà da Fiat Chrysler Automobiles, el grupo automobiłìstego nasesto da ła fuzion intrà Fiat S.p.A. e Chrysler Group, par cuotarse a ła Borsa Itałiana e pasar cusì a far parte de'l grupo Exor.

Atività agonjistega

Ła Scudarìa Ferrari ła ga scumisià ła propia atività inte'l 1929 a Modena come filiałe tecnègo-agonìstega de l'Alfa Romeo. A partir da'l 1933 l'è devenjesta invese el reparto corse de l'Alfa Romeo, na cołaborasion che ła ga durà fin a tuto el 1937. Durando 'sti ani ła scudarìa ła se ga ocupà de projetasion e de zestion de łe veture da conpetision de l'Alfa Romeo, frontezando ła concorensa de marche cofà Auto Union, Bugatti e Mercedes-Benz e otenjendo numarozi sucesi sia inte'l contesto dei gran premi sia in cueło de łe gare Sportprototipo.

So'l fenir de'l 1937 ła Scudarìa Ferrari ła ze stà desfà, in cuanto inte'l 1938 l'Alfa Romeo ła ga dazesto vita a un novo reparto corse ciamà Alfa Corse co a cao Enzo Ferrari: el ga portà vanti tałe incargo fin a'l 1939, cuando el ga desidesto de dar łe dimision. Ła separasion definitiva co l'Alfa Romeo ła ga portà a ła sitada parentezi de l'Auto Avio Costruzioni.

Ła Scudarìa Ferrari ła ga reprendesto a oparar in fenimento de ła segonda guera mondiałe a Maranello, cuando inte'l 1947 el Drake el ga fondà ła só omònema caza automobiłìstega. Ła prima vetura costruìa ła ze stà ła 125 S, che ła ze stà portà par ła prima volta in gara da Franco Cortese. Ła prima monoposto invese ła ze stà ła 125 C: ła ga debutà a'l gran premio d'Italia el 5 de setenbre 1948 a Turin e l'è stà guidà da Raymond Sommer, che'l ga concludesto al terso posto dadrìo Jean-Pierre Wimille (Alfa Romeo) e Gigi Villoresi (Maserati).

Na Ferrari 125 S co a bordo Nuvolari so'l sircuito de Montenero a Łivorno el 24 de agosto 1947, ła prima vetura reałizà in asołuto da ła Ferrari, che ła ze stà utiłizà sia in anbito stradałe sia inte łe conpetision

Ła Scudarìa Ferrari ła se ga consentrà, a segonda guera mondiałe terminada, so'l neo costituìo canpionato mondiałe de Formula 1. Ła Ferrari ła ze deventada po' ła scuadra automobiłìstega pì vinsente de ła storai de st'altra categoria, visto che ła ga concuistà sèdaze canpionati mondiałi costrutori de Formula 1, a cui se ga zontà cuìndaze canpionati mondiałi piłoti.

El debuto de ła Scudarìa Ferrari inte'l Canpionato mondiałe de Formula 1 el resałe a'l 1950 a'l Gran Premio de Monaco, ła segonda prova stazonałe, indove ła rivada segonda grasie ad Alberto Ascari. Inte l'istesa stajon ła ze rivà segonda anca inte'l Gran Premio d'Italia, senpre grasie ad Alberto Ascari. Ła prima pole position e ła prima vitoria łe ze rivàe invese l'ano seguente a'l Gran Premio de Gran Bretanja grasie a José Froilán González.

Modełi

El Ferrari Store de Miłan (2008)

Na Ferrari Enzo inte ła tìpega cołorasion «roso Ferrari»

Ferrari F12berlinetta

Ferrari Monza SP1

Łe autoveture Ferrari łe ze séłebri anca par ła só escluzività, tanto che ze l'azienda ła ga desidesto de łimitar ła produsion par mantenjer 'sta caratarìstega. Tra i prozetisti e łe carrosarìe che łe ga cołaborà co ła Ferrari A ghe ze Pininfarina, Scaglietti, Bertone e Vignale. I motori doparà inte łe autoveture Ferrari i ze prevałentemente dei V8 e V12.

Rełativamente a'l cołor, fin dai ani vinti łe otomòbiłi da corsa itałiane łe zera vernizàe de roso. St'altro el zera el cołor consueto pa'łe veturei itałiane che łe regatava in canpionati automobiłìsteghi in baze a un provedimento ciapà inte i ani tra łe do guere mondiałi de l'asosiasion che drioman ła ze stà ciamà FIA. Inte'l schema de ła federasion, tra łe altre, łe auto fransezi łe jera blé, łe todesche bianche e łe inglezi verdi.

Ła tonałità de'l roso ła ze pasada pian pian da'l roso scuro (famozo come «roso Alfa») a na tenta notevolmente pì inpisada, nota come «roso corsa». Tałe cołorasion ła ze restà imutada par łe Ferrari de serie, mentre parc cuełe de Formula 1 daspò l'acuizision da parte de'l Grupo Fiat ghe ze stàe variasion de tonałità de'l rosso, vołeste dai vari sponsor. Va parò sotołineà che ła Ferrari, come par altro inponesto da'l steso Enzo, ła ga senpre mantenjùo el cołor roso inponesto inte i primi ani, par mantenjir ła nasionałità de ła marca.

Stradałi

In produsion

6 siłindri:

• 296 GTB (2021)
• 296 GT3 (2022)

8 siłindri:

• Portofino (2017)
• F8 Tributo (2019)
• Roma (2019)
• SF90 Stradale (2019)
• F8 Spider (2020)
• SF90 Stradale Spider (2021)

12 siłindri:

• Ferrari 812 Superfast (2017)
• Ferrari Monza SP (2018)
• 812 GTS (2020)
• Purosangue (2022)

Tuti i modełi stradałi

Anno	Modello
1948	166 Inter
1950	195 Inter
1951	212 Inter
1952	342 America
1953	250 Europa
1953	375 America
1954	250 GT Coupe
1955	375 America "Gianni Agnelli"
1956	250 GT berlinetta "Zagato"
1956	410 Superamerica
1957	250 California
1957	250 GT Berlinetta "Tour de France"
1958	250 Testa Rossa
1959	250 GT Berlinetta passo corto (SWB)
1959	250 GT Cabriolet
1960	250 GT 2+2
1962	400 Superamerica
1962	250 GTO
1962	250 GTL
1962	330 TR
1964	275 GTB
1964	275 GTS
1964	330 GT 2+2
1964	500 Superfast
1964	250 GTO
1966	275 GTB/4
1966	275 GTS/4
1966	330 GTC
1966	330 GTS
1966	365 P Speciale
1966	365 California
1967	365 GT 2+2
1967	Dino 206 GT
1968	365 GTC
1968	365 GTS
1968	365 GTB/4
1969	365 GTS/4
1969	Dino 246 GT
1969	Dino 246 GTS
1971	365 GTC4
1971	365 GT4 BB
1972	246 GTS
1972	365 GT4 2+2
1973	Dino 308 GT4
1975	Dino 208 GT4
1975	308 GTB
1976	308 GT4
1976	400 Automatic
1976	400 GT
1976	512 BB
1977	308 GTS
1979	400i Automatic
1979	400i GT
1980	208 GTB
1980	208 GTS
1980	308 GTBi
1980	308 GTSi
1980	Mondial 8
1981	512 BBi
1982	208 GTB Turbo
1982	208 GTS Turbo
1982	308 GTB Quattrovalvole
1982	308 GTS Quattrovalvole
1982	Mondial Quattrovalvole
1983	Mondial QV Cabriolet
1984	GTO
1984	Testarossa
1985	328 GTB
1985	328 GTS
1985	412 Automatic
1985	412 GT
1985	Mondial 3.2 GTB
1985	Mondial 3.2 GTS
1986	GTB Turbo
1986	GTS Turbo
1987	F40
1989	348 TB
1989	348 TS
1989	Mondial T
1989	Mondial T Cabriolet
1991	512 TR
1992	456 GT
1992	456 GTA
1993	348 GTB
1993	348 GTS
1994	F355 Berlinetta
1994	F355 GTS
1994	F512 M
1995	F50
1995	F355 Spider
1996	550 Maranello
1997	355 F1 Berlinetta
1997	355 F1 GTS
1997	355 F1 Spider
1998	456M GT
1998	456M GTA
1999	360 Modena
2000	360 Spider
2001	550 Barchetta
2002	575M Maranello
2002	Enzo
2003	360 Challenge Stradale
2004	612 Scaglietti
2004	F430
2005	F430 Spider
2005	575 Superamerica
2007	599 GTB Fiorano
2007	612 Scaglietti "Sessanta"
2008	430 Scuderia
2008	California
2008	Scuderia Spider 16M
2009	458 Italia
2010	599 GTO
2010	SA Aperta
2011	FF
2011	599 GTB Fiorano HGTE
2011	458 Spider
2012	F12berlinetta
2012	458 20th Anniversary Special Edition
2013	LaFerrari
2013	458 Speciale
2013	458 Pininfarina Sergio
2014	California T
2014	458 Speciale A
2015	488 GTB
2015	488 Spider
2016	GTC4Lusso
2016	J50
2017	812 Superfast
2018	Portofino
2018	488 Pista
2018	488 Pista Spider
2018	Ferrari Monza SP
2019	F8 Tributo
2019	SF90 Stradale
2020	F8 Spider
2020	812 GTS
2020	Roma
2021	Portofino M
2021	SF90 Assetto Fiorano
2021	812 Competizione
2021	812 Competizione A
2021	296 GTB
2021	Daytona SP3
2022	Purosangue

Da conpetision e dòparo escluzivo in pista

Una Ferrari 458 Italia

In produsion

Formula 1

• Ferrari F1-75 (2022)

Gran Turismo

• 488 GTE (2016)
• 488 GT3 (2016)
• 488 GT Modificata (2020)

Ferrari Challenge

• 488 Challenge (2017)

Fora produsion

Formula 1, Formula 2 e altre monoposto

Ła Ferrari 166 F2, reałizada inte'l 1948 par regatar in Formula 2

Ła Ferrari 158, canpione de'l mondo de Formula 1 inte'l 1964

Ła Ferrari 312 T2, canpione de'l mondo de Formula 1 inte'l 1976 e inte'l 1977

File:Gilles Villeneuve Imola 1982.jpg

Ła Ferrari 126 C2, canpion de'l mondo de Formula 1 inte'l 1982

Ła Ferrari F2001, canpion de'l mondo de Formula 1 inte'l 2001

Ła Ferrari F2007, canpion de'l mondo de Formula 1 inte'l 2007

• Ferrari 125 C (1947)
• Ferrari 159 C (1947)
• Ferrari 166 FL (1949)
• Ferrari 125 F1 (1950)
• Ferrari 166 F2 (1950)
• Ferrari 275 F1 (1950)
• Ferrari 340 F1 (1950)
• Ferrari 375 F1 (1950, 1951)
• Ferrari 212 F1 (1951, 1952)
• Ferrari 500 F2 (1951, 1952, 1953) 2P nel 1952 e nel 1953
• Ferrari 375 Indy (1952) P
• Ferrari 166 C (1953) P
• Ferrari 553 F2 (1953)
• Ferrari 553 F1 (1953–1954)
• Ferrari 625 F1 (1954–1955)
• Ferrari 555 F1 (1955–1956) P nel 1956
• Ferrari D50 (1955, 1956, 1957) P nel 1956
• Ferrari 801 F1 (1957)
• Ferrari Dino 156 F2 (1957)
• Ferrari 326 MI (1958)
• Ferrari 412 MI (1958)
• Ferrari 246 F1 (1958) P
• Ferrari 256 F1 (1959)
• Ferrari 246 P (1960)
• Ferrari 156 P (1960)
• Ferrari 156 F2 (1960)
• Ferrari 156 F1 (1961, 1962) PC nel 1961
• Ferrari 156 F1-63 (1963, 1964)
• Ferrari 158 F1 (1964, 1965) PC nel 1964
• Ferrari 512 F1 (1965, 1966)
• Ferrari 246 F1-66 (1966)
• Ferrari Dino 166 F2 (1967)
• Ferrari 312 F1 (1966, 1967, 1968, 1969)
• Ferrari Dino 246 Tasmania (1968)
• Ferrari 312 B (1970, 1971, 1972)
• Ferrari 312 B2 (1971, 1972, 1973)
• Ferrari 312 B3 (1973)
• Ferrari 312 B3-74 (1974, 1975)
• Ferrari 312 T (1975, 1976) PC nel 1975
• Ferrari 312 T2 (1976, 1977, 1978) C nel 1976, PC nel 1977
• Ferrari 312 T3 (1978)
• Ferrari 312 T4 (1979) PC
• Ferrari 312 T5 (1980)
• Ferrari 126 CK (1981)
• Ferrari 126 CX (1981)
• Ferrari 126 C2 (1982) C
• Ferrari 126 C2B (1983) C
• Ferrari 126 C3 (1983) C
• Ferrari 126 C4 (1984)
• Ferrari 156-85 (1985)
• Ferrari F1-86 (1986)
• Ferrari 637 (1986)
• Ferrari F1-87 (1987)
• Ferrari F1-87/88C (1988)
• Ferrari 639 (vettura laboratorio) (1989)
• Ferrari 640 F1 (F1-89) (1989)
• Ferrari 641/1 F1 (F1-90) (1990)
• Ferrari 641/2 F1 (F1-90) (1990)
• Ferrari 642 (F1-91) (1991)
• Ferrari 643 (F1-91) (1991)
• Ferrari F92 A (1992)
• Ferrari F92 AT (1992)
• Ferrari F93 A (1993)
• Ferrari 412 T1 (1994)
• Ferrari 412 T1B (1994)
• Ferrari 412 T2 (1995)
• Ferrari F310 (1996)
• Ferrari F310B (1997)
• Ferrari F300 (1998)
• Ferrari F399 (1999) C
• Ferrari F1-2000 (2000) PC
• Ferrari F2001 (2001) PC
• Ferrari F2002 (2002) PC
• Ferrari F2003GA (2003) PC
• Ferrari F2004 (2004) PC
• Ferrari F2004M (2005)
• Ferrari F2005 (2005)
• Ferrari 248 F1 (2006)
• Ferrari F2007 (2007) PC
• Ferrari F2008 (2008) C
• Ferrari F60 (2009)
• Ferrari F10 (2010)
• Ferrari 150º Italia (2011)
• Ferrari F2012 (2012)
• Ferrari F138 (2013)
• Ferrari F14-T (2014)
• Ferrari SF15-T (2015)
• Ferrari SF16-H (2016)
• Ferrari SF70H (2017)
• Ferrari SF71H (2018)
• Ferrari SF90 (2019)
• Ferrari SF1000 (2020)
• Ferrari SF21 (2021)
• Ferrari F1-75 (2022)

(«P» ła ìndega che ła vetura ła ga vinsesto el titoło mondiałe piłoti, «C» che ła ga vinsesto cueło costrutori)

Sport, Protòtipo, Sport Protòtipo e Gran Turismo

Anno Modello 1947 125 S 1947 159 S 1947 166 SC 1948 166 S 1948 166 Inter Sport 1948 166 Inter Corsa 1948 166 MM 1950 195 S 1950 275 S 1950 340 America 1951 212 Export 1952 225 S 1952 250 S 1952 340 Mexico 1953 250 MM 1953 340 MM 1953 375 MM 1953 625 TF 1953 500 Mondial 1953 735 S 1954 750 Monza 1954 250 Monza 1954 375 Plus 1955 376 S 1955 735 LM 1955 857 S 1956 500 TR 1956 625 LM 1956 860 Monza 1956 410 S 1956 290 MM 1956 250 GT Berlinetta 1957 500 TRC 1957 290 S 1957 315 S 1957 335 S 1957 250 Testa Rossa 1958 Dino 196 S 1958 Dino 296 S 1958 312 S 1958 412 S 1958 412 MI 1959 250 GT Berlinetta passo corto 1959 250 GT California 1960 Dino 246 S 1961 246 SP 1962 196 SP 1962 286 SP 1962 248 SP 1962 268 SP 1962 250 GTO

Anno Modello 1962 330 LM 1962 330 TR 1963 250 P 1963 330 P 1963 250 LM 1964 275 P 1965 275 GTB Competizione 1965 275 P2 1965 330 P2 1965 365 P2 1965 Dino 166 P 1965 Dino 206 SP 1966 Dino 206 S 1966 365 P2/3 1966 330 P3 1967 330 P4 1967 412 P 1967 350 Can Am 1968 612 Can Am 1969 212 E 1969 312 P 1970 512 S 1970 512 M 1971 312 PB 1971 712 Can Am 1971 365 GTB/4 Competizione 1978 512 BB LM 1989 F40 LM 1989 F40 Competizione 1993 348 GT Competizione 1994 333 SP 1994 F40 GTE 1996 F50 GT 2001 550 Maranello GTS 2001 360 Modena GT 2003 575M Maranello GTC 2004 360 Modena GTC 2006 F430 GTC 2006 F430 GT3 2008 F430 Scuderia GT3 2011 458 Italia GTC 2011 458 Italia GT3 2012 458 Italia Grand AM 2018 Ferrari Monza SP

Ferrari 250 Testa Rossa de'l 1958 Ferrari 250 GTO de'l 1962 Ferrari 250 Le Mans de'l 1965 Una Ferrari 333 SP

Ferrari Challenge

Una Ferrari F430 Challenge

• 348 Challenge (1993-1995)
• F355 Challenge (1995-2000)
• 360 Modena Challenge (2000-2006)
• F430 Challenge (2006-2011)
• 458 Challenge (2011-2017)
• 488 Challenge (2017)

Programa XX

• FXX (2005)
• 599XX (2010)
• FXX K (2014)

Safety Car

• Ferrari Mondial PPG (Champ Car) (1980)
• 348 TB (1989)
• F430 (Ferrari Challenge) (2004-2009)
• 458 (Ferrari Challenge) (2009-2015)
• 488 GTB (Ferrari Challenge) (2016)

Protòtipi

Na Ferrari 458 Pininfarina Sergio

File:Ferrari 408 4RM (Fiorano, 1988).jpg

El segondo protòtipo de ła Ferrari 408 4RM so'l sircuito de Fiorano inte'l setenbre 1988

• Modulo (1970)
• Pinin Concept (1980)
• Cart (1986)
• 408 4RM (1987–1988)
• Mythos (1989)
• F.Z.93 (1993)
• Rossa Concept (2000)
• GG50 (2005)
• Millechili (2007)
• F430 Spider Biofuel (2008)
• 599 HY-KERS (2010)
• 458 Pininfarina Sergio (2013)

Ezenplar ùnego

Na Ferrari P4/5

• F90 (1991)
• 456 Venice Berlina (1996)
• 456 Venice Station Wagon (1996)
• 456 GT Spyder (1996)
• FX (1995)
• P4/5 (2006)
• SP1 (2008)
• P540 Superfast Aperta (2009)
• Superamerica 45 (2011)
• SP12 EC (2012)
• SP30 (2012)
• F12 TRS (2014)
• F12 SP America (2014)
• SP FFX (2014)
• F12 SG50 Edition (2015)
• F12 Touring Berlinetta Lusso (2015)
• 458 MM Speciale (2016)
• F12 SP 275 RW Competizione (2016)
• SP38 Deborah (2018)
• SP3JC (2018)
• P80/C (2019)
• Omologata (2020)
• BR20 (2021)
• SP48 Unica (2022)
• SP51 (2022)

Presidenti

St'altra ła cronotasi dei presidenti de Ferrari S.p.A.:

• Enzo Ferrari (1947-1977)
• Nicola Tufarelli (1977-1980)
• Giovanni Sguazzini (1980-1984)
• Vittorio Ghidella (1984-1988)
• Piero Fusaro (1988-1991)
• Luca Cordero di Montezemolo (15 novenbre 1991- 13 otobre 2014)
• Sergio Marchionne (13 otobre 2014 - 21 łujo 2018)
• John Elkann (da'l 21 łujo 2018)

Vendite

Statua de'l cavałin ranpante fora dai stabiłimenti Ferrari de Maranello

Altri projeti

Altri progetti

• Wikimedia Commons

• Wikimedia Commons el detien imàjini o altri file so Ferrari
• el detien schemi gràfeghi so

Linganbi foresti

• (MUL) Sito ufisałeferrari.com.
• Ferrari (canale ufisałe)YouTube.
• FerrariTreccani.it – Enciclopedie on line, Istituto de ła Ençiclopedia Italiana.
• (EN) Ferrari SpAEnçiclopedia Britannica, Encyclopædia Britannica, Inc.