Canis lupus

El lóvo (Canis lupus) el xe un mamìfaro plaçentà partegnente a ła fameja dei Cànedi, órdene sistemàtego dei carnìvori.

Canis lupus

Rezistrasion
Dati
Perìodo de zestasion	62 dìi
Prinsipałe fonte ałimentare	cunìcio selvàdego, lièvore comune, Alces alces, bizonte, carogna, rena, cèrvidi, bò mus-cià, sengiałe, muflon, rupicapra, stanbeco, lémine, Arvicolinae, Castoridae, Piègora, vaca, can, gato, baca, pomaro, pero, ùa, erba, salmon, cervo muło, Caoriól, Cervo, volpe, Ragonden, can viverin, ozeło, pese, muflon, wapiti e resti ałimentari
Lonzevità màsima	20,6 anini
Grandesa fiołada	6
Stato de conservasion
Ris-cio mìnemo
UICN	3746
Tasonomia
Clase	Mammalia
Órdene	Carnivora
Fameja	Canidae
Tribù	Canini
Zènare	Canis
Spece	Canis lupus L., 1758
Distribusion

Caraterìsteghe

El Lovo

El lóvo el ga arti łónghi, xanpe larghe e na granda capasità de rexistensa. L'olfato el xe el sénso pì sviłupà del lóvo, sto qua el xe infati 100 vólte pì sensìbiłe de queło del'ómo.

Łe dimension del lóvo łe canbia un mucio drio ła sotospeçe, e łe aumenta xeneralmente col créser de ła łatitùdene drio ła règoła de Bergmann. Xeneralmente l'altésa al garéxe ła vàrea intrà 0,6 e 0,95 metri, mentre el péxo el va tra i 32 e i 64 chiłogrami faxendo el lóvo el pì grando intrà tuti i cànidi selvàdeghi, anche se - raramente - i xe stai identificai, in Alasca e Cànada, alcuni exenplari dal péxo superior ai 77 kg. Un esenplar selvàdego, copà inte el 1939 in Alasca, el rivava al péxo recor de 80 kg.

Ła fórma de ła testa del lóvo ła respecia l'osadura pì granda e robusta in confronto a queła de un can. El muxo el xe ànpio, łe mandìbołe particolarmente robuste, i oci i xe ciari e dal tajo lexermente storto. Ła mascaréta fasal de un lóvo adulto ła se esténde visin ai łavri de xó e sóra e ła xe de cołor bianco-crema, mentre inte i individui xóveni ła pol èser inconpleda o anca scura in visinansa del muxo. Łe réce łe ga generalmente na tacadura pì ładeral e łe xe pì lónghe e larghe. De sòłito no łe tol mai xó e całae lóngo ai ładi del cao, parò łe tien in poxision drita lóngo al profil del cao. El peło el ga sénpre na cołorasion vàrea de cołori dal maron antracite al maron ciaro; ma anca nèro, beige, bianco o fulvo. Su ła scéna ła cołorasion ła xe beige co punte nère, su ła parte de sóra de łe xanpe da vanti ghe xe spéso na vistósa strisia nèra e a ła fin el torase el xe squaxi sénpre maron ciaro. Un mucio vorase, el fa parte del'órdene dei carnìvori e el xe clasifegà inte el gènere dei superpredatóri.

Proverbi

co el lovo deventa vecio, i can ghe pisa incoste vol dir " quando un cao el diventa vecio o perde colpi, se no ghe xe tra lu e i sotoposti un bon raporto de rispeto reciproco, no ghe xe pietà: quełi soto de lu, anca i pi mone, se cava ła spisa de mandarghe qualke segno de dispreso, che mai prima i gavaria oxà de fare ".