Modeło:Prinsìpio:Carełada/Ciclo2

• 
  Teritòrio
  Prà de ła Vałe

  Ła granda piasa ełitega del Prà de ła Vałe ła xe uno dei sínbołi de Pàdoa, ła pí granda piasa padoana e una de łe pí grande de l'Eoropa. Ła mexura su par xo 90.000m². Uncó ła se prexenta cofà on spàsio monumental de granda inpresion, co in mexo na ixoła verde dita Ixoła Memia, che ła ga tuto torno na canałeta e un dopio baxamento co sóra calche statua; de 'ste cua una ła raprexenta Andrea Memo, el patrisio venesian, nominà proveditor de Padova, che 'ntel 1775 el ga avesto l'idea de rejorar tuta la piasa, che a chel tenpo la jera na pałù sensa forma.
  L'intiero projeto, restà scuaxi inconpiesto, xe rafigurà da na famoxa incixion de rame de Francesco Piranesi del 1785. A se dixe che Memo el gavese comisionà sta raprexentasion insieme co de łe altre e łe tegnese in mostra a Palaso Venesia, cà de l'Anbasada de ła Republega a Roma, par catar personaji e utorità proponendo de pagar par costruir łe stàtue da mètar al ornamento de ła piasa...
  
  Lexi ła vóxe...

  Cervantes Jáuregui

  

  Cervantes Jáuregui

• 
  Imàzene in rezalto
  Giacomo Girolamo Casanova (Venesia, 2 de apriłe 1725 – Dux, odierna Duchcov, 4 de giugno 1798) el xe stà un scritor, diplomàtego e ajente segreto venesian.
  Resta de eło na produsion leterària granda on mùcio, ma el vien prinsipalmente ricordà cofà aventuriero e cofà cheło che el ga fato del so nome el sinònemo de sedutor. A sta fama ghe ga contribuìo similmente ła so pì inportante òpara autobiogràfega: Histoire de ma vie (Storia de ła me vita), andove el autor el descrive, co ła pì granda verità, tute łe so aventure, i so viaji e el so catarse co łe done.
  L'Histoire ła xe sta scrivesta in fransexo e ła gavaria de conseguensa far parte de ła leteratura in sta łéngua, siben ła deçixion łenguìstega ła sìpia stada detada solché par motivasion de difuxion de ła òpara, dato che in chei ani el fransexo el xera ła léngua pì conosesta e parlada in Eoropa.
  
  Łexi ła voxe...

  imàzene del dia

  

  Cervantes Jáuregui

• 
  Pułìtega
  Libarałismo

  El libarałismo el xe on tèrmano doparà, a partir dal Novesento, par dirghe a la dotrina pulitega faxesta inisialmente dai filoxofi iluministi intrà ła fin del XVII e el XVIII secolo. Sta dotrina la xe inpostada so ła difexa dei deriti individuałi, riconosesti dai liberałi cofà nadurali e cofà na sola justifegasion de l'existensa de l'omo.
  
  La teoria pułìtega, inpostada co lòxega dal filoxofo contratualista e giusnaduralista John Locke, chel dixe de far na strutura istitusional caraterixada da dò ponti fondamentali:

  • La fondasion de tuto el sistema pulitego e xurìdego solamente so la difesa dei deriti individuali e da sto cuà el progreso de la nasion.
  • L'istitusion de on stato de derito, andove tute le persone le xe conpagne davanti a la leje, sensa privileji e diferensiasion, stando drento co el steso cuadro minimo de leji che salvavarda le libartà de le persone
    
    

  
  
  Lexi ła voxe...

  imàzene del dia

  

  Cervantes Jáuregui