Pietro Grimani

Pietro Grimani (Venesia, 5 de otobre 1677 – Venesia, 7 de marso 1752) xe stà un [[doge |doge]] [[Republica de Venesia |venesian]].

Pietro Grimani

Biografia
Nasimènto	5 de otobre del 1677 Venèsia (Itàlia)
Mòrte	7 de marso del 1752 (74 ani) Venèsia (Itàlia)
Liogo de sepełimento	Céxa de ła Madona de l'Orto
115o Doxe
30 de zugno del 1741 – 7 de marso del 1752 ← Alvise Pisani – Francesco Loredan →
Dati personałi
Rełijon	Catołicismo
Atività
Laóro	pułìtego
Menbro de	Royal Society (it) (1712–)
Fameja
Fameja	Grimani
membro della Royal Society (it)

Fioło de Piero e Caterina Morosini, el xe sta el sentoquindexeximo doxe de ła Republica de Venesia dal 30 de zugno 1741 a ła morte. Omo sapiente e anca poeta, el primo tra i serenisimi principi de Venesia a esarlo quasi de profesion, el se ga mostrà mecenate e el ga favorìo senpre ł'arte e ła siensa. Soto el so dogado, cusì come par quaxi tuti i dogadi del XVIII secoło venesian, a no xe capità nisun avenimento internasionałe che el gàbia visto coinvolta ła Republica.

Vita

El gera parecio sior e da maridare e el ga podesto dedicarse fin da xovane a ła cariera diplomatega che el ga exercità soratuto in Fransa e in Inghiltera dove el ga conosesto anca Isaac Newton, e el se ga mostrà intaresà par ła siensa e ł'arte. Par oltre 22 ani (cioè dal 1719 a ł'ełesion a doxe) el xe sta savio del consejo e el se ga mostrà omo bon e intełigente inte i afari de Stato. El gera sta ełevaà parfin a ła carica de procurador.

Dogado

El 30 de zugno 1741 el xe diventà doxe co 26 voti e senza veri altri candidai. El so dogato el xe pasà pacifico e el ga visto on rifiorir in anbito artistico grasie a łe sovension statałi e a ła protesion dogałe. Anca ł'economia, zà rifioria intorno al 1736, ła ga riciapà forsa e, secondo ło studioxo de economia Frederic Lane, grasie al s-ciopo de łe tante guere itrà Stati eoropei in chel periodo e a ła neutrałità venesiana, i mercanti de ła sità łagunare i ga podesto tornare a batare rote comerciałi abandonae da ła concorensa. Anca se no pì come i nivełi del ‘500 e del ‘600 ła vita sociałe ła xe rifiorìa rapidamente.

Grimani el xe morto el 7 de marso 1752, sensa esar mai sta benvołestp dal popoło che ło ritegneva on omo tacagno e masa “poeta” par rispondare in modo serio a łe vere exigense de ła situasion.