San Làzaro dei Armeni

San Làzaro dei Armeni ła xe na picoła ìzoła de ła łaguna venesiana, che ła se cata delóngo ad ovest del Lido; conpletamente ocupada da un monastièr che el xe ła caxa mare del ordene Mekhitarista. L'ìzoła ła xe uno dei primi sentri del mondo de cultura armena. El ixołoto, a na serta distansa da łe ìzołe prinsipałi che łe forma el sentro storego de Venesia, el gera inte ła poxision ideal par el stasionamento in quaranténa e vien cusì utiłixà dal XII secoło cofà leproxario (làzareto), riçevendo el rełativo nome da San Lazaro mendicante, patròn dei leproxi. Sbandonà inte el XVI secoło, inte el 1717 el xe stà oferto da ła Republica de Venesia a un grupo de mùneghi armeni che gera scampà da ła persecusion turca ad Istanbul, sinque ani dopo xe stà disposto soto ła protesion del Papa. Mekhitar e i so disète mùneghi i ga restorà ła Ceza e tirà su un monastièr, i sgrandise de quatro volte l'ìzoła fin a ła grandesa atuałe de 3 etàri.

San Làzaro dei Armeni
Sorte	Ìzoła, monastier, locałità popołada e istitusion educativa
Liogo
Rejon aministrativa	Venesia, Itàlia
Popołasion	22
45°24′43.12″N 12°21′41.12″E
Bagnà da	Łaguna de Venesia
Àrea	3 ha
Creasion	seculo XVIII

Ła Ceza de San Lazaro

El giòstro del Monastier de l'ìzoła

Ła Ceza de San Làzaro dei Armeni ła ospita na bibliotèca de sirca 200 000 vołumi e un muxeo co pì de 4 000 manoscriti armeni e un mucio de manufati arabi, indiani e egisiani, intra i cuałi ła curióxa mùmia de Nehmeket del 1000 a.C., rancurài dai mùneghi o riçevùi come regałi. El monastièr e i rełatìvi xardini i pol eser raxonti col vaporeto numaro 20 da San Zacaria. Fin al 2008 ghe gera soło che na vixita guidà al dì, che se desvolzeva a łe ore 15:00 in coinçidensa co l'arivo del vaporeto che łasa San Zacaria a łe 14:45. Atualmente ghe xe ncora na vixita co orario da łe 15:5-17:25^[*].

Grupi consistenti de turisti pol dimandar un xiro reservà a orari difarenti. Ła mesa ła se çelebra ogni domenega co rito catòłico armen a łe ore 11.00. Pare Vertanes ed altri pari mena łe vixite in varie łéngue.

L'ìzoła gà infinaménte na łonga tradision de ospitałità ai eruditi ed ai arlèvi de l'Armenia, infra i cuałi anca Lord Byron, che gà studià l'armèn là inte el 1816 e che se ricorda in una mostra permanente. Par ch'el poeta amase tanto ła speciałe Vartanush, marmełata de petałi de roxa che i mùneghi i produxe ncora deso grasie ai roxari coltivài inte l'ìzoła, alcuni dei cuałi da seno rari.

Bibliografia

• Alberto Peratoner (a cura di), Dall'Ararat a San Lazzaro (con contributi di P. Vertanes Oulouhodjian e P. Boghos Levon Zekiyan), Congregazione Armena Mechitarista.

Link foresti

• Vixita a San Làzaro dei Armeni Archivià il 17 de agosto 2011 in Internet Archive.

• Monastièr Mechidarista de San Làzaro dei Armeni (ligo ronpesto dispunìbiłe in Internet Archive; védarse el istòrego, la prima version e ła ùltema).
• Vixita a l'ìzoła de San Làzaro dei Armeni (ligo ronpesto dispunìbiłe in Internet Archive; védarse el istòrego, la prima version e ła ùltema).

Altri progeti

Altri progetti

• Wikimedia Commons

• Wikimedia Commons el detien imàjini o altri file so San Làzaro dei Armeni
• el detien schemi gràfeghi so