Straje de Treschè de Conca
La straje de Treschè Conca ła ze stada na straje avesta par man dei reparti todeschi inte el córar de ła seconda guera mondiałe el 27 de apriłe 1945 in locałità Fondi de Treschè Conca, frasion del comun de Roana, in provincia de Vicensa, dopo de un intaco de un grupeto partezan. La bataja ła ghea provocà 20 morti, intrà i cuałi ghe ze 9 partezani cadesti conbatendo e 11 siviłi copai col s-ciopo dai todeschi par vendegasion.[1][2][3]
No tołendo in considerasion łe dure reprezàlie fate contra ai partezani de l'Altipian dei Sete Comuni, cofà el Esìdio de Granesa, se ze drio parlar de ła pezo straje fazesta da łe trupe zermàneghe inte el confronto de siviłi de l'Altipian.[1]
I avegniminti canbia
I avegniminti i ze tacai co un grupo picenin de partezani, vegnesti su da Cogoło del Senzo a Treschè Conca, i ghea intacà na cołona motorizada todesca.[2], fazendo-sì che ła cołona ła sbandase tenporaneamente.[2].
Ła cołona de todeschi ła jera parò fata anca da mezi pezanti[2], s-cerai in tal magnera da dar suporto ai veterani paracadutisti[2]. Cusita i todeschi i ghea gavesto vitòria sui partezani[2], nove dei cuałi i ghe jera restai copai inte l'avegnimento.[2].
De sevente, i todeschi, par raprezàlia, vendegasion, i ga rostełà na dezena de caze de Treschè Conca[1][2], copando Giovanni Panozzo Pellarin e so fioła de disnove ani Irma[1].
Cheło che ze sta reportà, ze come che ła conta l'avegnimento Rosi Panozzo Pellarin, ła fioła de Giovanni Panozzo Pellarin soravivesta a ła vendicasion zermànega[2]:
(VEC)
«I ze vignesti su da Cogoło, sti bociase, co łe pałòtołe in scarseła, sti tozati;
sete, oto partezani, i se gavea postà là su ła strada de Laste
[…] Dopo una ora no ghe jera pì ni me soreła e gnanca łuri!
Mi son cuà par miràcoło»
Da łe caze i ze vegnesti rapii nove ostaji, che i ze stai de sevente copai col s-ciopo inte ła locałità Cavrari de Treschè Conca.[1]
Ła zente che ła zera stada copada ła zera in parte orizenària del posto e cuatro invese łe zera rivae inte l'Altipian de Aziago dopo ver dasà łe tere de l 'Istria e de ła Dalmàsia.[1][3]
Morti canbia
Morti siviłi canbia
- Vittorio Biekar, 59 ani, orizenàrio de Trieste[3]
- Rocco Cossovich Pellegrini, 48 ani, orizenàrio de Lusingrando (Pola)[3]
- Rocco Dadich, 35 ani, orizenàrio de Zara[3]
- Mario Frigo, 27 ani[3]
- Mario Mattioli, 56 ani, orizenàrio de Sacile[3] (inpiegà de ła organizasion TODT)
- Pasquale Misiano, 23 ani) orizenàrio de Rejo Calabria (inpiegà de ła organizasion TODT)
- Giovani Panozzo Pellarin, de Treschè Conca[3] (s-ciopetà drento caza)
- Irma Panozzo Pellarin, 19 ani, de Treschè Conca[3] (s-ciopetà drento caza - fioła de Giovani)
- Giovani Giobatta Panozzo Lughetto, 71 ani, de Treschè Conca[3]
- Giovani Panozzo Lughetto, 50 ani, de Treschè Conca[3]
- Giovani Usmiani, 44 ani, orizenàrio de Zara[3]
Un dodèzemo ostajo, Vincenzo Valente, 19 ani, soravivesto ai s-ciopi e anca al colpo finałe, restando a l'òcio e al braso.
Morti conbatenti canbia
Notasion canbia
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 La strage di Treschè Conca: Il fatto - Assalto e rappresaglia Archivià il 4 de aprile 2015 in Internet Archive. , in: Il Giornale di Vicenza
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 La strage di Treschè Conca: I racconti - Quegli undici morti innocenti da ricordare Archivià il 10 de aprile 2015 in Internet Archive. , in: Il Giornale di Vicenza
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 La strage di Treschè Conca: Le vittime Archivià il 10 de aprile 2015 in Internet Archive. , in: Il Giornale di Vicenza
Altri projeti canbia