Ceza de San Jàcomo de Rialto

Ła version stabiłe ła xe stà verifegà el 15 xug 2024. Ghe xe canbiamenti a modèłi e/o file in sta version in atexa de revixion.



Ła ceza de San Jacomo[1] de Rialto (conosùa più popołarmente come San Giacometo) ła ze un edificio łerigiozo de ła sità de Venesia, situà inte'l Sestièr de San Poło.

Infobox de InfrastruturaCeza de San Jacomo de Rialto
Someja
Nome inte ła łéngua orizenałe(it) San Giacomo di Rialto Cànbia el vałor in Wikidata
EpònemoJàcomo el Major Cànbia el vałor in Wikidata
Dati
SorteCeza Cànbia el vałor in Wikidata
Costrusionsèculo XII Cànbia el vałor in Wikidata
Dedicà aJàcomo el Major Cànbia el vałor in Wikidata
Caraterìsteghe
Stiłe architetònegoarchitettura romanica in Italia (it) Traduzi Cànbia el vałor in Wikidata
Pozision
 Venesia
PozisionSan Poło Cànbia el vałor in Wikidata

Map

45°26′18.5″N 12°20′07.7″E

Atività
DiòsezePatriarcàdo de Venesia Cànbia el vałor in Wikidata
RełijonCristiana catołega

Come dize el nome, che serve par desferensiarla da ła Ceza de San Giacomo de l'Orio a Santa Croze, ła se cata a sanca de'l famozo ponte de Rialto.

Storia

canbia

Ła tradision ła considera la Cieza pì antiga de Venesia, costruìa inte'l 421 da un carpentier, tal Candioto o Eutinopo, che se gavarìa votà al santo titołar par domar un incendio grando. Studi pì resenti i ga demostrà parò l'edificio el ze asé pì tardivo: ad ezenpio inte ła donasion dei Orio, documento de'l 1097, vien descrito el teren indove se łeva sensa sitar ła ceza. Ła prima citasion serta ła resałe invese a'l magio 1152, dove se parla de un Hericum Navigaiosum plebanum sancti Johaninis et sancti Jacobi de Rivoalto.

Inte'l 1513 ła Ceza ła riscia de eser bruzada da un pezòco incendio che'l ga desfà tuta l'area comersial che ghe zera da łe so bande e inte'l 1601 el doze Marino Grimani ghe n'a ordenà el restauro, durante st'ùltemo A ze stà realsà el pavimènto par far fronte a l'acua alta.

 
Drento ła céxa

Descrision

canbia

De grando interese ze l'esterno co'l canpaniel a veła, el grando rełogio (ùtiłe a'l mercà, che'l dezvòlzeva danànsi) e el portegà gòtego, uno dei ultimi ezenpi de'l zènare restài in sità.

L'interno el segue el tradisional schema a croze co na gałota sentral, recavà po' inte'l Renasimento.

Donca ła storia de ła Cieza ła ze łigà a'l mercà de Rialto: testimoniansa de cuesto ła ze na iscrision sora l'abside esterno che invida i comersianti a l'onoratésa.

Atualmente ła ze na Ceza retorial dependente da ła parochia de San Silvestro (vicaria' de San Poło-S.Croze-Dorsoduro).

 
Ła Ceza in un dipinto del Canaletto.

Bibliografia

canbia
  • Giuseppe Tassini, Curiosità Veneziane, note integrative e revision a cura di Marina Crivellari Bizio, Franco Filippi, Andrea Perego, Venezia, Filippi Editore [1863], 2009.
  • Roberto Cessi: Annibale Alberti, Rialto. L'isola, il ponte, il mercato. Bologna, 1934.

Notasion

canbia
  1. o sevente altre grafie e varianse San Jacomo e San Giacomo


Altri progeti

canbia
Controło de autoritàVIAF (EN249240826 · GND (DE7703052-7 · BAV ADV11364655 · WorldCat Identities (EN249240826
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikipedia.org/w/index.php?title=Ceza_de_San_Jàcomo_de_Rialto&oldid=1172108"