Santa Cróze (sestièr)
Santa Cróxe el xe un sestièr de Venesia, co na popołasion de 5.369 abitanti.[1]
Santa Croce (it) | |
---|---|
Pozision | |
Stato | Itàłia |
Rejon | Vèneto |
Sità metropułitana | Sità metropułitana de Venèsia |
Comuni de l'Itałia | Venèsia |
Zeografia | |
Rente a | |
Còdazi de identifegasion | |
Fuzo oràrio | |
|
Geografia
canbiaEl sestièr de Santa Cróxe el confina a sud e a est col sestièr de San Poło, dal qual el xe separà dal Rio de San Stae, el Rio Marin e ła prima parte de Rio de ła Frescada, fin a ła parochia de San Pantałon.
A sud el confina col sestièr de Dorsoduro a Corte Gało e Corte Barbo. A nord el ga el Canal Grando e el xe cołigà a Canarégio traverso el Ponte dei Scalzi e el Ponte de ła Costitusion.
Se no considerémo ła xona del Troncheto, tirada su miga tanto ténpo fa, el sestièr el xe el più pìcoło de ła sità.
Storia
canbiaEl nome sestièr el xe stà tólto da ła Santa Cróxe de Hierusalem, infati ghe gera na céxa dedicada a eła, che parò ła xe stada butada xó daspó l'invaxion de Napoleon.
Sto sestièr qua par intèro, asieme a na parte de San Poło, el partegneva inte i ténpi antighi a queła xonca ciamada Luprio, indove ghe gera paréce sałine.
Santa Cróxe el xe el sestièr che, durante el XX sècoło, el xe stà influensà più de tuti i altri da ła conesion intrà Venesia e ła teraferma, prima co ła costrusion de ła Stasion Marìtima e daspò co ła creasion de ła xona di Piasal Roma, co che i ga verto el Rio Novo e i ga tirà su el parchegio-ìxoła artifexal del Troncheto, tute conseguénse łigae a ła costrusion del Ponte de ła Libartà inte el 1933, chei ga desformà ła parte nord del sestièr inte ła meta riservada a łe màchine e ai bus de ła sità łagunar. Sto qua el xe l'ùnego sestièr de ła sità łagunar inte el qual ghe xe na pìcoła parte indove se pol pasar co màchine, anca se el pasagio el xe bastansa łimità.
Monumenti e Ceze
canbiaPol darse che, anca perché nol xe miga tanto grande, sto sestièr el xe ła xona manco rica d'arte de ła sità. Ła se particołarixa par łe całéte stréte intervałae da póchi canpi.
Intrà łe póche céxe, da véder łe xe San Giàcomo dal'Orio, San Stae e San Nicola da Tołentin. Da recordar anca łe xe łe dó consacrae a San Simeone: na ła xe dita San Simeon Grando, l'altra San Simeon Pìcoło. Sti agetivi qua i se riferise soło al'inportansa del santo al qual i xe dedicai e par gnénte a ła grandésa dei edifisi, atexoché ła Ceza de San Simeon Grando ła xe davèro più pìcoła de queła, monumental, de San Simeon Pìcoło.
I edifisi de magior inportansa i se cata łóngo el Canal Grando. Intrà sti qua resalta de inportansa Ca' Pesaro, che ła xe sede del Muxeo d'arte oriental de Venesia e de ła Gałeria internasional d'arte moderna de Venesia indove łe xe mése a véder opre de desferénti autóri inportanti, infrà i quai Gustav Klimt, Vasilij Kandinskij e Matisse.
Note
canbia- ↑ Servisio de statìstega del sito del comun de Venesia Archivià il 6 de aprile 2009 in Internet Archive.
Varda anca
canbiaSestièri de Venesia | |
Canarégio · Castèło · Dorsoduro · Santa Cróxe · San Marco · San Poło |